Wikipedia

HD101724

HD101724 — Кентавр йолдызлыгында урнашкан B9II/III[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,03[5] тәшкил итә.

HD101724
Каталог коды 2MASS J11415503-6347433[1], GSC 08980-02123[1], SAO 251545[1], HD 101724[1], HIP 57067[1], CD-63 668[1], CEL 3954[1], CPC 20.1 3310[1], CPD-63 1944[1], GC 16070[1], HIC 57067[1], PPM 358908[1], TD1 15811[1], TYC 8980-2123-1[1], V915 Cen[1], uvby98 100101724[1], ASAS J114155-6347.7[1], UCAC2 3684006[1], Gaia DR1 5332816387544979072[1], Gaia DR2 5332816391873995264[1], UBV M 17307[1], ALS 16328[1], Renson 29330[1], TIC 321659338[1] һәм Gaia DR3 5332816391873995264[1]
Йолдызлык Кентавр йолдызлыгы
Җирдән ераклык 375,926 ± 3,3634 парсек[2]
Параллакс 2,6601 ± 0,0238 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 0,646 ± 0,024 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −19,036 ± 0,024 миллиарксекунд в год[2]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][3]
Спектраль сыйныф B9II/III[4]
Күренмә йолдызча зурлык 8,03[5]
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 175,47932123025 °[2]
Авышлык −63,79537504682 °[2]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 V915 Cen SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Alfonso-Garzón, J., Domingo, A. The first INTEGRAL-OMC catalogue of optically variable sources // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 13 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220095 — arXiv:1210.0821
  4. ↑ 4,0 4,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  5. ↑ 5,0 5,1 Loden L. O. Photometric standard sequences in Carina // Arkiv för astronomi — 1969. — ISSN 0004-2048
  6. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD101724&oldid=2929891