Wikipedia

GSC5409-2397

GSC5409-2397 — Корма йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A0V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,76 ± 0,11[7] тәшкил итә.

GSC5409-2397
Каталог коды NGC 2422 70[1], GSC 05409-02397[1], 2MASS J07362578-1429077[1], BD-14 2015[1], PPM 714279[1], TYC 5409-2397-1[1], uvby98 224220070[1], UCAC4 378-036463[1], UCAC2 26640699[1], ADS 6216 H[1], WDS J07366-1429H[1], IDS 07320-1416 H[1], CCDM J07366-1428H[1], Gaia DR2 3030028925451798400[1] һәм CSI-14 2020 6[1]
Йолдызлык Корма йолдызлыгы[d][2]
Компаньон HD 60997[d][3], HD 61017[d][3], BD-14 2022[d][3] һәм HD 60998[d][3]
Җирдән ераклык 511,352 ± 11,95 парсек[4]
Скорость вращения звезды 181 ± 13 km/s[5]
Параллакс 1,9556 ± 0,0457 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 0,988 ± 0,056 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −7,166 ± 0,069 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 2 km/s[5] һәм 3 km/s[5]
Спектраль сыйныф A0V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 9,76 ± 0,11[7]
Чор J2000.0[d][8][4]
Туры калкулык 114,10747350149 °[8][4]
Авышлык −14,485465270616 °[8][4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 2015 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Huang W., Gies D. R. Stellar rotation in young clusters. I. Evolution of projected rotational velocity distributions // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2006. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/505782 — arXiv:astro-ph/0510450
  6. ↑ 6,0 6,1 Hartoog M. R. The frequency of peculiar A and metallic-line stars in open clusters // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1976. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/154337
  7. ↑ 7,0 7,1 Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Bastian U., Fabricius C. The Tycho Reference Catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1998. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC5409-2397&oldid=2929351