GSC4009-1940Кассиопея йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 11,7254 ± 0,0035[5] тәшкил итә.

GSC4009-1940
Каталог коды GCRV 26338[1], 2MASS J23573429+5646028[1], NGC 7789 799[1], UBV M 38500[1], uvby98 277890799[1], CSI+56-23550[1], TYC 4009-1940-1[1], Gaia DR1 1995015195210192768[1] һәм Gaia DR2 1995015199516138240[1]
Йолдызлык Кассиопея йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 1002,2049 ± 28,6258 парсек[3]
Параллакс 0,9978 ± 0,0285 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −1,138 ± 0,037 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 1,486 ± 0,04 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −2 km/s[4]
Күренмә йолдызча зурлык 11,7254 ± 0,0035[5]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 359,39292784322 °[3]
Авышлык 56,767465812525 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 7789 799 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Strom K. M., Strom S. E. A study of the blue stragglers in the open cluster NGC 7789 // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1970. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/150685
  5. 5,0 5,1 Gim M., Vandenberg D. A., Stetson P. B. et al. The open cluster NGC 7789. II. CCD VI photometry // Publications of the Astronomical Society of the PacificUniversity of Chicago Press, 1998. — ISSN 0004-6280; 1538-3873doi:10.1086/316266arXiv:astro-ph/9808117
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү