GSC2530-434
GSC2530-434 — Тазылар йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан kA7hA7VmF2[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,72[1] тәшкил итә.
GSC2530-434 | |
Каталог коды | HIP 61025[1], SAO 63030[1], 2MASS J12302447+3703564[1], GSC 02530-00434[1], AG+37 1198[1], BD+37 2284[1], GCRV 63320[1], HIC 61025[1], PPM 76521[1], ROT 20[1], TYC 2530-434-1[1], UBV 11238[1], UBV M 2769[1], uvby98 003702284[1], Gaia DR1 1519763216933457536[1], WEB 10864[1] һәм Gaia DR2 1519763221228920192[1] |
---|---|
Йолдызлык | Тазылар йолдызлыгы[d][2] |
Җирдән ераклык | 426,5302 ± 10,1698 парсек[3] |
Скорость вращения звезды | 100 km/s[4] |
Параллакс | 2,3445 ± 0,0559 миллисекунда дуги[3] |
Склонение собственного движения | −9,256 ± 0,061 миллиарксекунд в год[3] |
Прямое восхождение собственного движения | 14,788 ± 0,075 миллиарксекунд в год[3] |
Радиаль тизлек | −29,6 ± 2,5 km/s[5] |
Спектраль сыйныф | kA7hA7VmF2[6] |
Күренмә йолдызча зурлык | 9,72[1] |
Чор | J2000.0[d][3] |
Туры калкулык | 187,60192892533 °[3] |
Авышлык | 37,06569475901 °[3] |
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 2284 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 2,0 2,1 VizieR
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
- ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
- ↑ 6,0 6,1 Slettebak A., Bahner K., Stock J. Spectra and colors of early-type stars near the North Galactic Pole // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1961. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/147139
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
үзгәртү- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
үзгәртү
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |