Симео́н По́лоцкий (тулы исем — Самуил Гаврилович Петровский-Ситнянович; 12 декабрь 1629 — 25 август 1680) — көнчыгыш славян мәдәнияте эшлеклесе, рухи мәсьәләләр буенча язучы әдип, рухани, шагыйрь, драматург, тәрҗемәче, Базилиан ордены монахы. Рус патшасы Алексея Михайлович һәм хатыны Мария Милославская галиҗәнәпләренең балалары Алексей, Софья һәм Фёдор укытучысы.

Симеон Полоцкий
Туган телдә исем Самуил Гаврилович Петровский-Ситнянович
Туган 12 декабрь 1629(1629-12-12)
Полоцк
Үлгән 25 август 1680(1680-08-25) (50 яшь)
Мәскәү
Күмү урыны Заиконоспас кәшишханәсе[d][1]
Милләт беларус
Ватандашлыгы
Әлма-матер Киев-Могилән академиясе[d] һәм Братская школа (Полоцк)[d]
Һөнәре рухани, шагыйрь, драматург
Эш бирүче Братская школа (Полоцк)[d]

 Симеон Полоцкий Викиҗыентыкта

Симеон Полоцкий. Йөрәк рәвешендәге фигуралы шигырь «От избытка сердца уста глаголят», (1661).
Симеон Полоцкий. Йолдыз рәвешендәге шигырь, 1665 ел.

Әһәмияте үзгәртү

Сильвестр Медведев, Карион Истомин, Феофан Прокопович, Мардарий Хоныков һәм Антиох Кантемир белән бергә, Василий Тредиаковский һәм Михаил Ломоносов чорына кадәргә рус-телле силлабик шигъриятенең әүвәлге вәкилләренең берсе дип санала.

 
Симеон Полоцкийга һәйкәл –   Белорусия, Полоцк, 2004 ел
 
Беларусия почта маркасы, 1995 ел

Сылтамалар үзгәртү

  1. 1,0 1,1 различные авторы Энциклопедический словарь / мөхәррир И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. ПетрушевскийСПб: Брокгауз — Ефрон, 1907.