Орест Верейский
Орест Георгиевич Верейский ( 7 [20] июль 1915, Смоленск өлкәсе Аносово авылы - 2 гыйнвар, 1993, Мәскәү ) - совет графикасы рәссамы, иллюстратор, укытучы.
| Орест Верейский | |
|---|---|
| Туган | 7 (20) июль 1915 Аносово[d], Днепровское сельское поселение[d], Новодугино районы, СССР |
| Үлгән | 2 гыйнвар 1993[1] (77 яшь) Мәскәү, Россия |
| Күмү урыны | Кунцево зираты[d] |
| Ватандашлыгы |  СССР |
| Әлма-матер | И. Е. Репин исемендәге Санкт-Петербург сынлы сәнгать, скульптура һәм архитектура институты[d] |
| Һөнәре | рәссам, художник-график, иллюстратор |
| Ата-ана | |
СССР Сәнгать академиясе академикы ( 1983; корреспондент 1958 ). СССР халык рәссамы ( 1983 ). СССР дәүләт премиясе лауреаты (1978).
Биографиясе
үзгәртүОрест Верейский рәссам Георгий Верейский һәм тарихчы Н.И. Кареевның кызы Елена Верейская гаиләсендә туган. 1922 елга кадәр ул Смоленск өлкәсенең Новодугинский районында урнашкан Аносово авылында яшәгән.
1936-1938 елларда-Санкт-Петербургта И.Е. Репин исемендәге Бөтенроссия сәнгать академиясе рәсем сәнгате, скульптура һәм архитектура институтының ирекле тыңлаучысы. Нәкъ менә Ленинградта Верейскийның рәссам буларак иҗади формалашуы бара. Биредә аның остазы, әтисеннән тыш, рәссам һәм педагог А.А. Осмеркин була. 1940 елда Верейский Мәскәүгә яшәргә һәм эшләргә китә.
Бөек Ватан сугышы вакытында ул 3-нче Беларус фронтының " Красноармейская Правда " газетасының редакциясендә эшләде, анда ул Твардовский белән таныша һәм дуслаша. СССР Сәнгать академиясенең тулы әгъзасы ( 1983), СССР Сәнгать академиясенең тиешле әгъзасы ( 1958 ).
О. Г. Верейский 1993 елның 2 гыйнварында вафат була. Мәскәүдә Кунцево зиратында җирләнә.
Иҗаты
үзгәртү1938 елдан О. Г. Верейский — сәнгать күргәзмәләрендә катнаша. Үзенең китап графикасы белән билгеле. М. А. Шолохов, К.Г.Паустовский, А. А. Фадеев, А. Н. Рыбаков, М. М. Пришвин, И. А. Бунин, Э. Хемингуэй һәм башка язучыларның әсәрләренә иллюстрацияләр ясый.
Твардовскийның әсәрләренә, шул исәптән "Василий Теркин", "За далью даль", "Дом у дороги", "Ивушка" (1970) шигырьләренә күп тапкыр иллюстрацияләр ясый. М. П. Прилежаеваның "Ленин тормышы" . китабына иллюстрацияләре белән билгеле.
Верейский иҗатында станок графикасы күзгә күренеп тора. Аңа Чехословакия, Сирия, Ливан, Мисыр (барысы 1955 елда), Финляндия (1957 ел), Исландия (1958 ел), АКШ (1960 һәм 1963 еллар) сәфәрләре нәтиҗәсендә иҗат ителгән тематикасы буенча төрле рәсемнәр, акварельләр, автолитографияләр сериясе карый.
Бүләкләре һәм премиялары
үзгәртү- СССР дәүләт премиясе (1978) - 200 томлык "Дөнья әдәбияты китапханәсе"нә дизайн һәм иллюстрацияләр өчен [2]
- СССР Сәнгать академиясенең алтын медале (1984) - Л.Н.Толстойның «Анна Каренина» романына иллюстрацияләр өчен.
- Брюссельдә узган Халыкара күргәзмәнең бронза медале (1958) [3] - М.А.Шолоховның "Тыныч Дон" романына иллюстрацияләр өчен (1952).
- Кызыл Байрак Хезмәт ордены (07/23/1975)
- Ватан сугышы ордены, 1 дәрәҗә (06.11.1985) [4]
- Кызыл Йолдыз ордены (04.11.1944)
- "Хәрби казанышлары өчен" медале (04/02/1943)
- "Мәскәү оборонасы өчен" медале (28.07.1944)
- медальләр
- СССР халык рәссамы (1983)
Музейларга бүләк
үзгәртүВерейский үз әсәрләрен Смоленск өлкәсендәге музейларга берничә тапкыр бүләк итә.
1995 елда Л. М. Верейская, рәссамның тол хатыны, әсәрләренең зур коллекциясен музейга бүләк итә. Бу - оригиналь графика, гравюралар, әдәби әсәрләр, шул исәптән А. Т. Твардовский әсәрләренә иллюстрацияләр. Дистәләгән эше элеккеге Сычев өязе — Новодуга һәм Сычевский музейларына тапшырыла [5] [6][7] [8][9][10]
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Тасвирый сәнгать әрхибе — 2003.
- ↑ Постановление ЦК КПСС и Совета Министров СССР от 19 октября 1978 года № 852 «О присуждении Государственных премий СССР 1978 года в области литературы, искусства и архитектуры»
- ↑ Выставка произведений членов Академии художеств СССР. К 25-летию преобразования Всероссийской Академии художеств в Академию художеств СССР. Живопись. Скульптура. Графика. — М. : Искусство, 1973. — С. 51.
- ↑ «Подвиг народа в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг.» — информационный ресурс
- ↑ Козикова Л. Верейский в Смоленске // Газета «Рабочий путь». — 1995. — 29 июля.
- ↑ Козикова Л. {{{башлык}}} // Культурное наследие земли Смоленской. Искусство. Художники.
- ↑ Верейский Орест Георгиевич. Художники. Искусство. Культурное наследие земли Смоленской.
- ↑ Раичев Д. Тёркин держит фронт. К столетнему юбилею Александра Твардовского в Смоленске откроют уникальную выставку // Российская газета. — Неделя. — Центральная Россия № 5135(18 марта 2010).Дата обращения 14 марта 2019.
- ↑ Работы художника О. Верейского: Иллюстрации изданий.Дата обращения 14 марта 2019.
- ↑ Новости культуры. Эфир от 07.03.2017 (10:00). Хрестоматийные иллюстрации к поэме «Василий Тёркин» показывают в Смоленске(7 марта 2017).Дата обращения 14 марта 2019.
Әдәбият
үзгәртү- Верейский О. Г. Встречи в пути. — М.: Искусство, 1988.
- Каменский А. Орест Георгиевич Верейский. — М., 1960.
- О. Г. Верейский. Каталог выставки. — М., 1966.
- Художники народов СССР. Биобиблиографический словарь. Том 2. — М., 1972. — С. 237—238.
- О. Г. Верейский. Графика. Каталог. — М., 1988.
- Орест Верейский. Графика. Каталог. — М., 1994.
- Козикова Л. Дар землякам // Газета «Рабочий путь». — 1986. — 7 января.
- Неизвестный Верейский. — М., 1995.
Сылтамалар
үзгәртү- Человек жив, пока его помнят и любят
- Верейский Орест Георгиевич // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
- Верейский Орест Георгиевич // Художественная энциклопедия (рус.). / Под ред. В. М. Полевого. — М.: Советская энциклопедия, 1986.
- Книги с иллюстрациями О. Верейского
- «Анна Каренина» в иллюстрациях О. Верейского