Контексттел белән бәйле фәннәрдә (тел белеме, социолингвистика, семиотика, һ.б.) ике төрле мәгънәдә кулланылган төшенчә:[1]

Лингвистик контекстлексема, морфема яки фонема тирәсендә урын алган һәм аларга тәэсир итү/итмәү мөмкинчелеге булган барлык лингвистик үзенчәлекләрне билгеләүче төшенчә.[2]

Шулай ук карагыз үзгәртү

Искәрмәләр үзгәртү

Белешмәләр үзгәртү

  • De Fina, A., Schiffrin, D., & Bamberg, M. (Eds.). (2006). Discourse and identity. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Duranti, A., & Goodwin, C. (Eds.). (1992). Rethinking context. Language as an interactive phenomenon. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Eckert, P., & Rickford, J. R. (2001). Style and sociolinguistic variation. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Fetzer, A. (2004). Recontextualizing context. Amsterdam: John Benjamins.
  • Ghadessy, M. (Ed.). (1999). Text and context in functional linguistics. Amsterdam: John Benjamins.
  • Givón, Talmy. (2005). Context as Other Minds. Amsterdam: John Benjamins.
  • William Labov (1972). Sociolinguistic patterns. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press.
  • Leckie-Tarry, H. (1995). Language & context. A functional linguistic theory of register. London: Pinter Publishers.
  • Stalnaker, Robert Culp (1999). Context and content. Oxford: Oxford University Press.