Кече Барханчак

Кече Барханчак (рус. Малый Барханчак) — Ставрополь краеның Ипатово районында урнашкан татар авылы. 2008 елда 1230 кеше яши. Кече Барханчак Кече Барханчак авыл җирлегенең (Мало-Барханчакский сельсовет) үзәге (барлыгы дүрт авыл).

Кече Барханчак
Нигезләнү датасы 1788
Рәсми исем Кече Барганчак
Дәүләт  Россия[1][2]
Нәрсәнең башкаласы Мало-Барханчакский сельсовет[d][2]
Административ-территориаль берәмлек Мало-Барханчакский сельсовет[d][2]
Сәгать поясы UTC+03:00
Халык саны 421 (1872)[3],
1074 (1896)[3],
1168 (1897)[4],
934 (1900)[3],
1176 (1902)[5],
1186 (1903)[6],
1298 (1907)[3],
901 (1925)[7],
806 (1926)[8],
1143 (1989)[9],
1255 (2002)[9],
1194 (2010)[10],
1000 (2014)[11],
1075 (2023)[12]
Почта индексы 356621
Карта

Бу авылны Екатерина Икенче указы буенча 1788 елда Нократ һәм Казан губернасыннан килгән ясаклы һәм йомышлы татарлары нигез салган. 1942 елны авылны нацист гаскәре басып алган.

Дала туфрагы коры кебек булса да, биредә игенчелек һәм терлекчелек өчен киң мөмкинлекләр ачылган, Кече Барханчактагы чишмәләрдән тозлы су да, төче су да чыккан. Халык бодай иккән, куй, елкы, сыер малы асраган, умартачылык белән шөгыльләнгән, шәл бәйләгән, тегү теккән. Хәзер дә күпләр шушылар белән шөгыльләнә, әмма авылда эш булмаганлыктан, яшьләр эш эзләп, Ставропольгә, Мәскәүгә китә икән. Авылда, нигездә, карт-коры һәм урта яшьләрдәгеләр яши.

2010 елгы җанисәпкә күрә авылда 1994 кеше яшәгән, татарлар исә халыкның 86.4% алып торалар. Кече Барханчак 270 хуҗалыктан торган зур гына авыл, анда урта мәктәп, мәдәният сарае бар, мәчет исә шул клубның бер ягына урнашкан. Авылда барлык йортлар да диярлек саманнан салынган, кирпеч белән тышланган, чөнки монда йортлар салырлык агач та, таш та юк икән.

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. Закон Ставропольского края от 4 октября 2004 года № 88-КЗ
  2. 2,0 2,1 2,2 ОКТМО. 185/2016. Северо-Кавказский ФО
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Трухмены и ногайцы Ставропольской губернииСтаврополь: 1910. — 529 бит
  4. Населенные места Российской империи в 500 и более жителей с указанием всего наличного в них населения и числа жителей преобладающих вероисповеданий по данным первой всеобщей переписи населения 1897 г.: под ред. Н. А. ТройницкогоСПб: 1905. — 270 бит
  5. Сборник материалов для описания местностей и племен КавказаТбилиси: 1908.
  6. Памятная книжка Ставропольской губернии на 1904 годСтаврополь: 1904. — 237 бит
  7. Список населённых мест Северо-Кавказского краяРостов-на-Дону: 1925. — 649 бит
  8. Поселенные итоги переписи 1926 года по Северо-Кавказскому краюРостов-на-Дону: 1929. — 468 бит
  9. 9,0 9,1 Численность населения по каждому городскому и сельскому населённому пункту Ставропольского края на дату ВПН-1989 и ВПН-2002
  10. Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года. Общая численность населения (в т.ч. мужчин, женщин) по муниципалитетам и населённым пунктам Ставропольского края
  11. Справочник административно-территориального устройства Ставропольского края. 2014 год (Округлённые данные)
  12. Перечень населённых пунктов Ипатовского городского округа

Моны да карагыз

үзгәртү