Алексей Карасёв (шагыйрь)
Карасев Алексей Иванович (12 март 1910 ел — 21 июль 1980 ел) — мокша язучысы һәм шагыйре; 1939 елдан ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы. Бөек Ватан сугышында катнашкан.
| Җенес | ир-ат |
|---|---|
| Ватандашлык |
 СССР |
| Туу датасы | 12 март 1910 |
| Туу урыны | Корсаевка[d], Чамбар өязе, Пенза губернасы, Россия империясе |
| Үлем датасы | 21 июль 1980 (70 яшь) |
| Үлем урыны | Пенза, РСФСР, СССР |
| Җирләнгән урыны | Новозападное кладбище[d] |
| Һөнәр төре | шагыйрь |
| Активлык чорнының башы | 1930 |
| Сугыш | Алман-совет сугышы |
| Әгъзалык | СССР язучылар берлеге |
Биографиясе
үзгәртүАлексей Иванович Карасев 1910 елның 12 мартында Пенза губернасы Чембарский өязе Карасевка авылында[1] крестьян гаиләсендә туган. 1930 елда Саранскида педагогия техникумын тәмамлаган; укытучы булып эшләгән, журналист булып хезмәт иткән.
Башлангыч шигырзары 1930 елда Саранск, Самара, Мәскәү матбугат басмаларында дөнья күрә. Ерак Көнчыгышта Кызыл Армия сафында хезмәт иткән вакытында «Тын океан комсомолецы» газетасында әсәрләре басыла.
Шигъриятле әсәрләре белән беррәттән нәфис прозасын да бастырган. Мукшы телендәге башлангыч хикәяләр җыентыгы — «Чуднай бакчасы» («Гаҗәп бакча», 1939). 1940 елда аерым китап итеп шигъриятле әсәрләрен — "Шигырьлар һәм поэмалар"ын чыгарган. Бөек Ватан сугышы елларында да язудан туктамаган. «Иван Казарин» (1946) хикәясе уңышлы. Автор хәл-торыш киеренкелеген ачык күрсәткән художестволы детальләрне оста кулланган.. Хикәяләүгә күп вакигалар ингән, ләкин алар таралган яктылык тэьсоратлары калдырмый, чөнки барысын да батыр үзе кичергән һәм аның эчке донъясын, илсөйәр кеше холкының төп сызатларын тирән итеп ачып бирә. 1947 елда «Минь улеме солдатт» («Без солдат булдык») драматик повесте нәшер ителгән.
Сугыштан соңгы иҗаты заман темасына багышланган. «В краю дубрав» (1956) шигырлар җыентыгын, «Березовское лето» (1961) повестен, «Стешина сирень» (1961) хикәяләр җыентыгын чыгарган. «Мукшы» журналында, «Әдәби Мордовия» альманахында басылган.
1980 елның 21 июлендә Пенза шәһәрендә[2] вафат була. Новозападный зиратында[3] җирләнгән.
Әсәрләре
үзгәртү- Сочинения: Чудный сад. — Саранск, 1939
- Стихи и поэмы. — Саранск, 1940
- В краю дубрав. — Саранск, 1956
- Золотая нива. — Пенза, 1958
- Песни золотой сосны. — Пенза, 1963
- Стешина сирень. — Пенза, 1961
- Снег на яблонях. — Саратов, 1971
- Родниковый воздух. — Саратов, 1978
Әдәбият
үзгәртүГорланов Г. Е. Карасев Алексей Иванович // Пензенская энциклопедия. — М.: Науч. изд-во «Большая Российская энциклопедия», 2001. — С. 230.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ ныне [Белинского района] [Пензенской области]
- ↑ Горланов Г. Е. Карасёв Алексей Иванович(үле сылтама), Пензенская энциклопедия
- ↑ Тюстин А. В. Новозападное кладбище 2014 елның 12 ноябрь көнендә архивланган., Пензенская энциклопедия