Шараф Башбеков
Шараф Башбеков (үзб. Sharof Boshbekov; туган 4 гыйнвар, 1951; Губир авылы, Булунгур районы, Самарканд өлкәсе, Үзбәк ССР, СССР) - Совет һәм Үзбәк актере, язучы, драматург. Үзбәкстан Сәнгать академиясенең иҗат берләшмәсе әгъзасы. Үзбәкстан Республикасының мактаулы мәдәният эшлеклесе, “Мехнат Шухрати” ордены кавалеры. Аның әсәрләре Үзбәкстан мәктәпләре һәм югары уку йортлары программаларына кертелгән.
| Шараф Башбеков | |
|---|---|
| Туу датасы: | 4 гыйнвар 1951 |
| Туу урыны: | Үзбәкстан ССР, СССР |
| Үлем датасы: | 26 гыйнвар 2022 (71 яшь) |
| Эшчәнлек төре: | язучы, шагыйрь, драматург |
| Иҗат итү еллары: | 1973 |
Биография
үзгәртү1951 елның 4 гыйнварында Самарканд өлкәсе Булунгур районының Губир авылында туган, Үзбәк ССР, СССР.
Үзбәк һәм Совет драматургы, сценарист, актер.
Ташкент сәнгать институтының музыкаль актерлар факультетын тәмамлаган (1974).
Ул "Мукими" музыкаль театрында һәм "Гулистан" театрында актер булып эшли. Үзбәкстан Язучылар берлегендә (1983-1985) һәм Үзбәкстан Милли театрында (1986-1987) әдәбият консультанты булып эшли. Үзбәкстандагы барлык театрлар аның "Язмыш капкасы", "Гавроши старого города", "Железная женщина" пьесаларының спектакльләрен сәхнәләштерәләр. "Железная женщина" элеккеге СССРның күп театрларында сәхнәләштерелде.
Ул Үзбәкстан Язучылар берлегендә (1983-85) һәм Үзбәкстан Милли театрында (1986-87) әдәбият консультанты булып эшли.
Ш.Башбеков сценарие буенча "Безликий" (1992), "Алтын малай" (1993), "Тимер хатын", "Маруф һәм Шәриф" (1996), "Шут" фильмнары төшерелде. "Чертово колесо" сериясе язучыга зур абруй алып килә. Ш.Башбеков әсәрләре оригиналь персонажларга бай, тылсымлы һәм зәвыклы телдә язылган. "Тимер хатын" (Железная женщина) драмасы өчен Ш.Башбеков Үзбәкстан Республикасының Дәүләт премиясенә лаек булды (1990). [1]
Бүләкләре
үзгәртү- Үзбәкстан Республикасы дәүләт премиясе лауреаты (1990).
- 2001 елда Ш. Башбековка "Мехнат Шухрати" ордены бирелде (Хезмәт даны).
Башбеков турында
үзгәртү- Смеляков Ю. Хәзерге герой. Ул кем? "Хәзерге драма" журналы, 1984, №1.
- Мәхмүтова Саодат. Үткән һәм киләчәк символлары. "Шарк Юлдузи" журналы, 1989, №5.
- Нарбутаев И. "Шут". "Кино" журналы, 1995, №1.