Тала, тала (җыр)

Тала, тала — кыска көй жанрында язылган татар халык җыры.^[1]

Сүзләре

Татарча

Русча^[2]

Сандугачлар ияләшкән су эчәргә миләштән.
Сагынуларым бетәр иде сине куреп сөйләшсәм.

Кушымта: Эх, тала, тала, тала, тала ике беләгем.
Нигә тала, нигә яна икән минем йөрәгем?

Агыйделгә басма салдым каенын сайлап кына.
Яннарыңа барыр идем кош булып сайрап кына.

Агыйделкәйне кичкәндә, җырлыйм ишкәк ишкәндә.
Өзелә үзәк, яна йөрәк, җаныем искә төшкәндә.

Агыйдел суы тирбәлә уртасында сал булса.
Суга салсаң, калкып чыгар безгә насыйп яр булса.

Соловьи привыкли воду пить с рябины
Мои страдания закончились бы, если б я с тобой поговорила.

Припев: Эх, ноют, ноют, ноют, ноют обе мои руки.
Но почему же ноет, почему горит моё сердце?

Я к речке выложила мосток из отборной берёзы,
Я бы к тебе полетела щебеча, как птичка.

Вода в речке рябит, если в середине отмель.
Что в воду положишь — всплывет, если нам суждено быть любимыми.