Славенка Дракулич
Славенка Дракулич (хорв. Slavenka Drakulić, 4 июль 1949 ел, Риека, шул чакта Югославия) — хорват сәясәтчесе һәм журналисты, хорват һәм инглиз телләрендә язган.
| Славенка Дракулич | |
|---|---|
.jpg) | |
| Туган | 4 июль 1949[1][2] (75 яшь) Риека, Югославия Социалистик Федератив Республикасы[3] |
| Ватандашлыгы |  Хорватия |
| Әлма-матер | Загреб университетының филология факультеты[d] |
| Һөнәре | журналист, новеллачы, эссече, язучы |
| Җефет | Richard Swartz[d] |
Биографиясе
үзгәртүСлавенка Дракуличның әтисе — Югославия армиясе офицеры, әнисе — дәүләт хезмәткәре. Дракулич Загреб университетында чагыштырма әдәбиятне һәм социологияне өйрәнә[4].1982 елдан журналистика белән шөгыльләнә, төрле хорват басмалары өчен яза, шул исәптән — феминизм темаларына. Сербка кияүгә чыга, кызы Ружананы таба. 1990 еллар башында, Дубравка Угрешич һәм Хорватиянең башка берничә сәясәтче белән беррәттән ватанчылык җитмәүдә һәм хорват халкына бозым җибәрүдә милләтче матбугат тарафыннан гаепләнә [1] 2016 елның 11 август көнендә архивланган.), кызы белән бергә илдән чыгып китә. Швецияда яши, һәм хәзер үзенең тормышын Стокһольм һәм Загреб арасында үткәрә. Дөньяның эре газета һәм журналларында басылып чыга[5].
Китаплары
үзгәртүОчерклары һәм эсселары
үзгәртү- Смертные грехи феминизма/ Smrtni grijesi feminizma (1984)
- Как мы пережили коммунизм и даже смеялись при этом/ Kako smo preživjeli komunizam i čak se smijali, о жизни женщин в странах социализма (1991)
- Балканский экспресс: фрагменты с другой стороны фронта/ Balkan Express: Fragmenti s druge stane rata (1992)
- Кафе Европа: жизнь после коммунизма/ Cafe Europa: Život nakon komunizma (1996)
- Они бы муху не обидели: военные преступники перед трибуналом в Гааге/ Ne bi ni mrava zgazili: ratni zločinci na sudu u Hagu (2005)
- Экскурсия по музею коммунизма/ A Guided Tour Through the Museum of Communism (2011)
Романнары
үзгәртү- Голограммы страха/ Hologrami straha (1987)
- Мраморная кожа/ Mramorna koža (1995)
- Вкус мужчины/ Okus čovjeka (1997)
- Как будто меня там нет/ Kao da nisam tamo (2000, 2010 елда экранлаштырылган, см.: [2], Ирландя режиссёры Хуанита Уилсон Ирландиядә берничә премия һәм Истанбул ХКФ премиясен ала)
- Фрида, или О боли/ Frida ili o boli, Фрида Кало турында роман (2007)
- Тело, сделанное из тела: яхшылык турында хикәя/ Tijelo njenog tijela: priče o dobroti (2007)
Оп line mäqälälär
үзгәртү- На сайте Eurozine(ингл.)
Җыелма басмалары
үзгәртү- Sabrani eseji (Ике мең биш)
Танылуы
үзгәртүДракулич китаплары дөньяның бик күп телләренә, шул исәптән кытай теленә тәрҗемә ителгән. Ул — Аурупа үзара аңлашуга керткән өлеше өчен Лейпциг китап премиясе лауреаты, 2005[6].
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Babelio — 2007.
- ↑ Munzinger Personen
- ↑ 3,0 3,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #115770674 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ Drakulić, Slavenka. berliner-kuenstlerprogramm.de.
- ↑ Slavenka Drakulić. theguardian.com.
- ↑ https://web.archive.org/web/20110608182847/
Сылтамалар
үзгәртү- Биография, обзор творчества(ингл.)
- На сайте Женщины в истории Европы 2018 елның 12 октябрь көнендә архивланган.(ингл.)
- Интервью, 2009(ингл.)
- Славенка Дракулич на радио Свобода(рус.)
- Отрывки из книги Как мы пережили коммунизм…(рус.)