Рус Сәрдәсе
Рус Сәрдәсе[1] —Татарстан АССР Питрәч районында юкка чыккан торак пункт (авыл).
| Рус Сәрдәсе | |
| Дәүләт |
 Россия |
|---|---|
| Административ-территориаль берәмлек | Питрәч районы |
 | |
Авыл тарихы
үзгәртүЭлек Рус Сәрдәсе авылы Түбән Сәрдә һәм Преображенское кебек билгеле булган[4]
Авылның исеме (үз исемендә «сәрдә» сүзе булган башка торак пунктлар белән беррәттән) татар «сәрдә»сеннән башлана — «тону» ("подагричник»)[5].
Түбән Сәрдә, Преображенское (1059). Мишә елгасы буенда, Нугай сәүдә юлы буенча авыл. Шәһәрдән 40 чакрым, вулыс идарәсе 5 чакрым. Чиркәүнең көньяк ягында, чокыр артында, алпавыт Суворовныкы булган сөрү кырында, чиркәүдән 150 сажин чамасы җирдә татар язулы кабер ташы саклана. Таш вертикаль куелган. Аның биеклеге 1 аршин 3 вершок, киңлеге 13 вершок. Анда татар язуы күренә, ләкин, әмма шулкадәр иске һәм кырылган ки, белгечкә дә укуга авыр бирелә. Янәшәдә шундый ук таш тора, әмма 1886 елда аның урынында кечкенә генә кыйпылчыклар гына була.— Износков И. Список населённых мест Казанской губернии, с кратким описанием их. Лаишевский уезд// Выпуск 1-й. — Казань: Типография Губернского Правления, 1893. — С. 93.
1850 нче елларда Түбән Сәрдәдәдә алпавыт Михаил Иванович Мельников оештырган тоз һәм кирпеч заводлары эшли.[4]
Революциягә кадәр Казан губернасы Лаеш өязе Казыл вулысына керә[4] Соңыннан Татарстан АССРның Питрәч районына керә. 1960—1970 елларда «колхозларны эреләндерү» сәясәте һәм халыкның шәһәргә китүе белән бәйле рәвештә, ул юкка чыгарыла[2]
Халкы
үзгәртүКрестьян реформасына кадәр 1861 елда Түбән Сәрдә халкы статус киңәшчесе Михаил Иванович Мельников һәм майорша Фиона Матвеевна Суворовага караган алпавыт крестьяннары категориясенә керә[4]
Крестьяннарны азат иткәннән соң авыл ике ширкәткә бүленә: «Мельниково» һәм «Суворово». Шул ук вакытта беренче җәмгыять крестьяннарының җир кишәрлеге 117 дисәтинә тәшкил итә, икенчесендә — 37 дисәтинә.
XIX гасыр ахырында халык игенчелек, һөнәрчелек: тимерчелек, слесарь, бондар, тегү кәсепләре белән шөгыльләнгән[4]
1893 елга Түбән Сәрдәдәдә 53 ишегалды булган, аларда 189 ир-ат һәм 192 хатын-кыз яшәгән. Милләте буенча-барысы да руслар[4]. 1930 елда 409 кеше яшәгән[3]
Чиркәү мәхәлләсе
үзгәртү1774 елда Түбән Сәрдәдәдә Изге Параскева хакына корылма белән Преображение Господня (барокко стилендә) таш чиркәве төзелә. Соңыннан чиркәүгә шулай ук Изге Софья Мучениесе хакына янкорма төзелә[6]
Чиркәү коймасында кабер ташлары бар:1) отставкадагы прапорщик Иван Иванович Козлянинов; 1782 елда вафат була. 2) Коллеж асессоры Иван Данилович Хвостов; 1810 елда вафат була., 3) Александра Ивановна Каменовская; 1862 елда вафат була
— Износков, Илиодор Александрович
Чиркәү "Сәрдә мәхәлләсенә", 1893 ел торышы буенча, Түбән Сәрдә (Преображенское) һәм дүрт авыл — өч Казил вулысы (Әтрәч /Отрячи/, Колкомерка /Кулькумер/, Югары Сәрдә /Керәшен-Сәрдә/ һәм Лаеш өязе Панов вулысының (Кибеч /Кибеч-Кавалы) авылы керә. Мәхәллә кешеләре барлыгы 1144 ир-ат, 1253 хатын-кыз булган. Шул ук вакытта алар арасында милли мөнәсәбәттә өстенлек алган «Иске керәшен татарлары» (керәшеннәр) (897 ир-ат һәм 1013 хатын-кыз), руслар-247 ир-ат һәм 240 хатын-кыз.
Хәзерге вакытта авылдан бары тик ярым җимерек хәлдә чиркәү генә сакланып калган[6].
Авылның танылган кешеләре
үзгәртү
Түбән Сәрдә авылында танылган земство эшлеклесе, Казан губернасыннан III Дәүләт Думасы әгъзасы, акэмигрант Николай Александрович Мельников (1872—1951) туган, — ул үзенең «земство хезмәтендә 19 ел» дигән автобиографик очеркында бу турыда берничә тапкыр искә ала.[7]
Мин 1872 елның 15 октябрендә Казан губернасы, Лаешг өязе Краображенское, Түбән Сәрдә авылында нәсел утарында тудым. Биредә мин ун яшькә, гимназиягә биргәннәренә кадәр, даими яшәдем. Шуннан соң бөтен кышларны Казанда уздырырга туры килде.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Исчезнувшие населённые пункты Республики Татарстан.www.antat.ru.Дата обращения: 1 мая 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Русин Д. Об одном православном народе…. 2020-05-01 тикшерелгән.
- ↑ 3,0 3,1 Исчезнувшие населённые пункты Республики Татарстан. 2020-05-01 тикшерелгән.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Износков И. Список населённых мест Казанской губернии, с кратким описанием их. Лаишевский уезд// Выпуск 1-й. — Казань: Типография Губернского Правления, 1893. — С. 93.
- ↑ Износков И. Список населённых мест Казанской губернии, с кратким описанием их. Лаишевский уезд// Выпуск 1-й. — Казань: Типография Губернского Правления, 1893. — С. 92.
- ↑ 6,0 6,1 Русская Серда, урочище. Церковь Спаса Преображения.
- ↑ Мельников Н. А. 19 лет на земской службе (автобиографический очерк и воспоминания)