Җенес ир-ат
Туу датасы 20 гыйнвар 1915(1915-01-20)
Туу урыны Харьков, Россия империясе
Үлем датасы 2004
Үлем урыны Беэр-Шева[d], Исраил
Һөнәр төре математик
Эш урыны Харьков милли университеты[d], Харьковский университет Воздушных Сил имени Ивана Кожедуба[d] һәм Ростовский государственный строительный университет[d]
Әлма-матер Тарас Шевченко исемендәге Киев милли университеты[d] һәм Харьков милли университеты[d]
Академик дәрәҗә физика-математика фәннәре докторы[d][1] (1967)
Фәнни җитәкче Михаил Лаврентьев[2]
Аспирант яки докторантлары Марченко, Владимир Александрович[d][2], Александр Эммануилович Еременко[d][2] һәм Vladimir M. Kadets[d][2]
Нинди вики-проектка керә Проект:Математика[d]

Наум Самойлович (Самуилович) Ландкоф (1915 - 2004 ) — совет һәм Израил галим-математигы, физик һәм математика фәннәре докторы (1967), профессор (1968). [3] Потенциаль теория буенча күренекле совет белгече, пробабилистик мәктәпкә нигез салучы. [4]

Биография үзгәртү

1915 елның 20 гыйнварында Харьковта яһүд гаиләсендә туган: әти -әнисе адвокатлар Самуил Наумович Ландкоф һәм Анна Натановна Ландков (1890—?)? ) [5] .

1937 елда ул Харьков университетын тәмамлый (хәзерге В.Н.Каразин Харьков Милли Университеты ), һәм ул аспирантурада укый һәм 1940 елдан ассистент булып эшләвен дәвам итә. Шул ук елда ул "Гомумиләштерелгән Дирихлет проблемасының тәртипсез нокталарының кайбер үзенчәлекләре" темасы буенча кандидатлык диссертациясен яклый, 1967 елда ул докторлык диссертациясен яклый. 1968 елдан - Харьков университетының функцияләр теориясе кафедрасы профессоры. Соңыннан, ул һава оборонасы академиясенең Харьков хәрби академиясендә (хәзерге Иван Кожедуб Харьков һава көчләренең милли университеты ) математика кафедрасы мөдире булып эшли. 1978-1985 елларда ул Ростов Төзелеш институтының (хәзерге Ростов дәүләт төзелеш университеты ) югары математика кафедрасы мөдире булып эшли, аннан соң Израильгә күченеп, Бир-Шева шәһәрендә яши.

Наум Ландкоффның фәнни тикшеренүләре катлаулы үзгәрешләр һәм өлешчә дифференциаль тигезләмәләр функцияләре теориясенә, аерым алганда, потенциаль теориягә һәм гармоник функцияләр белән өзлексез функцияләрне якынлаштыру турындагы сорауларга кагылды. Ул бу нәтиҗәләрнең гомумиләштерелүен М. Келдыш һәм М. Лаврентьев , гомумиләштерелгән Диричлет проблемасының тәртипсез пунктлары җыелмасын тикшерде. Ул берничә кандидат һәм фән докторы әзерләде [6], шул исәптән Александр Эммануилович Эременко һәм Владимир Александрович Марченко [7] .

Берничә фәнни әсәр авторы, шул исәптән:

    • О разрешимости обобщенной задачи Дирихле. // Изв. АН СССР. Сер. Математика. 1947. Т. 11.
    • Аппроксимация непрерывных функций гармоническими. // Матем. сб. 1949. Т. 25.
    • О преобразовании Фурье некоторых классов обобщенных функций. // Докл. АН СССР. 1962. Т. 147.
    • Основы современной теории потенциала. Москва, «Наука», 1966. — 515 с.
    • Введение в теорию вероятностей. Харьков, 1968.

Ул 2004 елда Израильдә вафат була.

Әдәбият үзгәртү

  • Рыжий В. С. Из истории механико-математического факультета Харьковского университета. Харьков, 2014.

Искәрмәләр үзгәртү

Сылтамалар үзгәртү