Күн җитештерү: юрамалар арасында аерма

Контент бетерелгән Контент өстәлгән
к thumb|[[Күнне дуплау мичкәсе, Каталониянең Игуалада шәһәрендәге Күн музее.]]
Marat-avgust (бәхәс | кертем)
Төзәтмә аңлатмасы юк
Юл номеры - 1:
[[File:Igualada-Museu de la Pell (7).JPG|thumb|[[Күн]]не дуплау мичкәсе, [[Каталония]]нең [[d:Q15950|Игуалада]] шәһәрендәге [[d:Q32776|Күн музее]].]]
[[Күн]] эшкәртү белән бәйле лексик-семантик төркемтөп һәм ясалма сүзләргә бүленәләр. Аерым кисәкләргә таркалмый торган нигезләргә түбәндәгеләр керә: {{comment|аел (|подпруга)}}, {{comment|ияр (|седло)}}, нукта, {{comment|йөгән (|узда без поводьев)}}, {{comment|нал (|шпоры)}}, {{comment|өяк (|подбрюшник)}}, {{comment|өзәңге (|стремя)}}, каеш (ремень) һ.б. Таркалмый торган нигезләр төп һәм алынма табигатьле булалар.
Төп төрки нигезгә түбәндәге сүзләрне кертергә мөмкин: {{comment|авызлык (|удилы)}}, аел (подпруга), ату (читек), {{comment|әр (|кожаная вещь)}}, {{comment|бавыргалык (|черессельдник)}}, {{comment|йөгән (|узда)}}, {{comment|савыр (|круп)}}. Шушында ук тезгән дигән сүзне дә кертепгә мөмкиндер.
А. А. Реформаторский раславынча, җирдә сүзлек составы бары тик төп үз сүзләреннән генә торган бер генә тел дә юк. (Реформатский, 1960, 108).
Һәр телдә читтән алынган сүзләр урын тапкан һәм процесс өзлексез дщвам итә килә. Алар, кагыйдә буларак, яңа атамалар, яңа әйберләр белән килеп керәләр. Безне кызыксындарган лексик-семантик төркемгә кагылышлы алынма, сүзләрдән тҗүбәндәгеләрне күрсәтергә була: апуйка, кәҗүл, сәхтиян (тире төрләре), эшлия, кавеш, теркеш (колчан), чәрмә (күн букча), чунтай ( акча янгчыгы), шәл (аерым тире кисәкләрен тоташтырганда кулланыла торган тире тасма яки җеп, бау) һ.б.
Юл номеры - 9:
# Ахметьянов Р.Г. Общая лексика материальной культуру народов реднего Поволжья. – М., 1989.
# Даль В. Толковый словарь живого великорусского языка.-М.:Русский язык, 1989
# РодловРадлов В.В. Опыт словаря тюркских наречий . С.-Петербург,т 1905. –т. IV, ч.2.
# Реформаторский А. А. Введение в языкознание. – М., 1960.
# Севортян Э.В. Этимологический словарь тюркских языков: Общетюркские и межтюркские основы на буквы «В», «Г», и «Д». –М.: Наука, 1980.