Интернационал (гимн)

Интернационал
Сүзләрнең авторы	Эжен Потье (оригинал)
Композиторы	Пьер Дегейтер
Дәүләт	Дәүләтләр: РСФСР (1918—1922); Калып:Байраклаштыру/Cəʙᴎт Социалистик Җɵᴍhүpᴎᴙтләр Беpᴫеᴦе (1922—1943); Фиркаләр: КПСС (1943—1991); КПРФ (1993 елдан); РКРП-КПСС (1991 елдан); РКСМ(б) (1994 елдан);
Билгеләнү вакыты	гыйнвар 1918
Кире кагу	1944 ел
	Рус версиясе

Интернационал (фр. L'Internationale) — халыкара пролетарийлар гимны, коммунистик фиркаләре гимны, анархиячеләр һәм социалчылар гимны; РСФСР (1918—1944), Cəʙᴎт Социалистик Җɵᴍhүpᴎᴙтләр Беpᴫеᴦе (1922—1944), Ерак Көнчыгыш Җөмһүрияте (1920—1922), Украин ССР (1918—1949), Беларус ССР (1919—1952) рәсми гимны. Әлеге вакытта Россия Федерациясе Коммуначыл фиркасе гимны булып тора.^[1] Башлангыч тексты 1871 елда француз телендә язылган “Интернационал”ның рус теленнән татар теленә тәрҗемәсе Нәкый Исәнбәтнең, Әхмәт Исхакның һәм Нури Арслановның күмәк эше дип санала.

Текстлар

Большевизм һәм совет чорларында кулланылган рәсми текстлар

Русча текст	Татарчага тәрҗемә^[2]
Вставай, проклятьем заклеймённый, Весь мир голодных и рабов! Кипит наш разум возмущённый И смертный бой вести готов. Весь мир насилья мы разрушим До основанья, а затем Мы наш, мы новый мир построим, — Кто был ничем, тот станет всем. Припев: Это есть наш последний И решительный бой; С Интернационалом Воспрянет род людской! Никто не даст нам избавленья: Ни бог, ни царь и ни герой. Добьёмся мы освобожденья Своею собственной рукой. Чтоб свергнуть гнёт рукой умелой, Отвоевать своё добро, — Вздувайте горн и куйте смело, Пока железо горячо! Припев. Лишь мы, работники всемирной Великой армии труда, Владеть землёй имеем право, Но паразиты — никогда! И если гром великий грянет Над сворой псов и палачей, — Для нас всё так же солнце станет Сиять огнём своих лучей. Припев.	Кузгал, уян, ләгнәт ителгән Коллар һәм ачлар дөньясы Кайный ачу белән безнең кан, Соңгы сугышка ул ярсый. Коллык дөньясын җимерербез, Тамырыннан йолкып алып. Яңа, иркен дөнья төзербез, Хуҗа булыр аңа халык. Кушымта: Бу безнең иң ахыргы, Иң каты зур сугыш. Интернационал белән Балкыр яңа тормыш. Алла да, патша да, батыр да — Азат итмәс беркем безне. Яулап тик без көрәш сафында Алырбыз үз иркебезне. Җимерик дисәң коллык, җәберне, Яулыйк дисәң син барын да, Дөрләт утны, тизрәк тимерне Сугып кал кызу чагында! Кушымта Бетен дөнья эшче халкы без, Бөек хезмәт армиясе, Тик без бөтен җиргә хаклыбыз, Ә паразитлар — һичкайсы! Күкрәп күкләр, яшен сугар да Тар-мар итәр этләр явын, Безгә шунда кояш чыгар да Чәчеп торыр үз нурларын. Кушымта.

Француз телендәге тулы тексты

Couplet 1 : Debout ! les damnés de la terre ! Debout ! les forçats de la faim ! La raison tonne en son cratère, C’est l’éruption de la fin. Du passé faisons table rase, Foule esclave, debout ! debout ! Le monde va changer de base : Nous ne sommes rien, soyons tout ! Refrain : (һәр куплеттан соң икешәр тапкыр) C’est la lutte finale Groupons-nous, et demain, L’Internationale, Sera le genre humain. Couplet 2 : Il n’est pas de sauveurs suprêmes, Ni Dieu, ni César, ni tribun, Producteurs sauvons-nous nous-mêmes ! Décrétons le salut commun ! Pour que le voleur rende gorge, Pour tirer l’esprit du cachot, Soufflons nous-mêmes notre forge, Battons le fer quand il est chaud ! Refrain Couplet 3 : L’État opprime et la loi triche, L’impôt saigne le malheureux ; Nul devoir ne s’impose au riche, Le droit du pauvre est un mot creux. C’est assez languir en tutelle, L’égalité veut d’autres lois : « Pas de droits sans devoirs, dit-elle, Égaux, pas de devoirs sans droits ! » Refrain Couplet 4 : Hideux dans leur apothéose, Les rois de la mine et du rail, Ont-ils jamais fait autre chose, Que dévaliser le travail ? Dans les coffres-forts de la bande, Ce qu’il a créé s’est fondu. En décrétant qu’on le lui rende, Le peuple ne veut que son dû. Refrain Couplet 5 : Les Rois nous saoûlaient de fumées, Paix entre nous, guerre aux tyrans ! Appliquons la grève aux armées, Crosse en l’air et rompons les rangs ! S’ils s’obstinent, ces cannibales, À faire de nous des héros, Ils sauront bientôt que nos balles Sont pour nos propres généraux. Refrain Couplet 6 : Ouvriers, Paysans, nous sommes Le grand parti des travailleurs ; La terre n’appartient qu’aux hommes, L'oisif ira loger ailleurs. Combien de nos chairs se repaissent ! Mais si les corbeaux, les vautours, Un de ces matins disparaissent, Le soleil brillera toujours ! Refrain