Иван Белоусов (2 гыйнвар 1933 ел — 24 апрель 2000 ел) — совет һәм Россия партия эшлеклесе, журналист һәм язучы.

Иван Белоусов
Туган 2 гыйнвар 1933(1933-01-02)[1]
Үлгән 24 апрель 2000(2000-04-24)[1] (67 яшь)
Ватандашлыгы  СССР
 Россия
Һөнәре шагыйрь, журналист, мөхәррир

ССРБ Язучылар берлегенең әгъзасы (1967).

Биографиясе үзгәртү

1933 елның 2 гыйнварында Курск өлкәсенең Түбәнге Бабино авылында крестьян гаиләсендә туган.

Бөек Ватан сугышы елларында немецлар басып алган биләмәдә була. 1945 елда атасы фронттан әйләнеп кайта, 1950 елда ул гаиләсенә Сахалинга күчәргә тәкъдим итә[2]. Биредә Иван хезмәт эшчәнлеген Анивский урман сәнәгате хуҗалыгының «Высокое» агач әзерләү участкасында эшли.

1951 елда Сахалин диңгезе училищесына укырга керә. Мәктәпне тәмамлаганнан соң, 1957 елда районның «Яшь гвардия» гәзитенә чакырыла, анда әдәби хезмәткәр, бүлек начальнигы, җаваплы секретарь, мөхәррир урынбасары һәм мөхәррир булып эшли[3].

1962 елда Сахалин китап нәшриятына нәфис һәм балалар әдәбияты мөхәррире итеп җибәрелә. 1964 елның мартында КПСС-ның Сахалин өлкә комитеты аппаратына партия эшенә күчә, анда инструктор, матбугат, радио һәм телевидение секторы мөдире, партиянең өлкә комитеты беренче секретаре ярдәмчесе булып эшли. Үзәк комсомол мәктәбен (хәзер Мәскәү гуманитар университеты), аннары Көньяк Сахалин дәүләт педагогия институтының (хәзерге Сахалин дәүләт университеты) филология факультетын читтән торып тәмамлый[3]. Бер үк вакытта мәйдан әдәбият берләшмәсенә җитәкчелек итә, РСФСР Язучылар берлегенең беренче Оештыру съездында катнаша.

1967 елда Сахалин язучылар оешмасы оештырыла, аңа Иван Белоусов җаваплы секретарь итеп билгеләнә һәм егерме ел буе җитәкчелек итә[2]. 1988 елда Ставропольгә күчеп килә, анда иҗади эшчәнлеген дәвам итә һәм 1991-1996 елларда Россия Язучылар берлегенең Ставрополь крае бүлекчәсе рәисе була.

Язучы эшчәнлеге чорында И. Е. Белоусов күп китаплар һәм шигъриятле җыентыклар яза, алар исәбендә: «Каен коймасы» (1968), «Россия күге» (1969), «Сахалин туйлары» (1972), «Офыктагы утраузар» (1973), «Батырлык» (1975), «Магистраль» (1977), «Ерак причаллар» (1979). Ставропольдә аның соңгы китабы — «Россия яры» (1996) дөнья күрде. Совет композиторлары — В. Агафонников, Д. Чумаков, В. Наумов, В. Чернявский белән бергә ул берничә җыр иҗат итә, аларның кайберләре грампластинкаларга языла[4].

Ставропольдә 2000 елның 24 апрелендә вафат була. Шәһәрнең Игнатьевский зиратында җирләнгән[3].

Мактаулы исемнәре һәм башка бүләкләре үзгәртү

  1. 1,0 1,1 Чешская национальная авторитетная база данных
  2. 2,0 2,1 Белоусов Иван Емельянович
  3. 3,0 3,1 3,2 Белоусов Иван Емельянович
  4. Писатели Дальнего Востока. Биобиблиографический справочник. Выпуск 2, archived from the original on 2020-04-25, retrieved 2022-05-29 

Сылтамалар үзгәртү