Евгений Аксёнов

совет һәм Рәсәй астрономы

Евгений Аксенов (1933-1995) — совет һәм Россия астрономы. МДУның П. К. Штернберг исемендәге Дәүләт астрономия институты директоры (1977-1986 елларда). 1978 елдан СССР Фәннәр академиясе астрономия советының «Күк йөзе механикасы» секциясе җитәкчесе.

Евгений Аксёнов
Туган 11 октябрь 1933(1933-10-11)
Побединка[d], Скопинский район[d], Мәскәү өлкәсе, РСФСР, СССР
Үлгән 26 март 1995(1995-03-26) (61 яшь)
Мәскәү, Россия
Күмү урыны Ховански зираты[d]
Ватандашлыгы  СССР
Әлма-матер МДУ механика-математика факультеты[d]
Һөнәре йолдызбелгеч, университет профессоры
Эш бирүче Государственный астрономический институт им. П. К. Штернберга[d]
Гыйльми дәрәҗә: физика-математика фәннәре докторы[d]

 Евгений Аксёнов Викиҗыентыкта

Биографиясе

үзгәртү

Евгений Петрович Аксенов Рязань өлкәсенең Скупинский районы Побединка бистәсендә туган. 1957 елда Мәскәү дәүләт университеты механика-математика факультетының астрономия бүлеген, аннан соң шунда ук аспирантураны тәмамлый.

1960 елдан П.К. Штернберг исемендәге дәүләт астрономия институтында эшли (1973-1977 елларда — директор урынбасары, 1977-1986 елларда — директор булып).

1970 елдан алып — Мәскәү дәүләт университеты профессоры.

Төп хезмәтләре күк механикасы сферасына карый. Җирнең ясалма иярченнәре хәрәкәтенең иң тулы аналитик теориясен төзи. Бу теория базасында аның җитәкчелегендә югары аныклыктагы фотографик, лазер һәм доплер күзәтүләр буенча Җирнең ясалма иярченнәре орбиталары элементларын ачу методикасы эшләнгән һәм исәпләү программасы булдырылган.

Е. А. Гребеников һәм В. Г. Демин белән берлектә ике хәрәкәтсез үзәкнең гомуми бурычын тикшерү буенча эшләр циклын башкара һәм әлеге мәсьәләнең гомуми карарын кабул итә, хәрәкәтнең барлык төрләрен сыйфатлы тикшерү үткәрә, аларның тотрыклылыгын карый. «Теория движения искусственных спутников Земли» монографиясе авторы (1977).

Сайланма хезмәтләре

үзгәртү
    1. Гребеников Е. А., Абалакин В. К., Аксёнов Е. П., Дёмин В. Г., Рябов Ю. А. Справочное руководство по небесной механике и астродинамике. М.: Наука, 1971, 600с.
    2. Гребеников Е. А., Абалакин В. К., Аксёнов Е. П., Дёмин В. Г., Рябов Ю. А. Справочное руководство по небесной механике и астродинамике. Изд. II, дополн. и переработ. М.: Наука, 1976, 850с.

Мактаулы исемнәре һәм бүләкләре

үзгәртү
  • ССРБ Дәүләт премиясе лауреаты (1971).

Әдәбият

үзгәртү
  • Колчинский И.Г.,Корсунь А.А.,Родригес М.Г. .

Сылтамалар

үзгәртү