Василий Инфантьев

Инфантьев Василий Феофанович (1884, Ильинское авылы, Бәләбәй өязе, Уфа губернасы — 27 март 1930, Омск) — Православие Россия чиркәве протоиерее, Омскида храмнар благочинные.

Җенес	ир-ат
Ватандашлык	Россия империясе
Туу датасы	1884
Туу урыны	Уфа губернасы, Россия империясе Бәләбәй өязе, Уфа губернасы, Россия империясе
Үлем датасы	27 март 1930(1930-03-27)
Һөнәр төре	протоиерей, пыраваслау рухание
Эшчәнлек өлкәсе	ecclesiastical hierarchy[d] һәм Душепопечение[d]

Биографиясе

Василий Феофанович Инфаньтев псаломщик гаиләсендә туа. 1 нче разряд буенча Уфа руханилар семинариясен  (1905) һәм Казан руханилар академиясен (1914) тәмамлый.

Диакон (1906), иерей (1910), Омск урта авыл хуҗалыгы училищесындагы Вознесение храмы закон чыгаручысы һәм настоятеле, епархия хатын-кызлар училищесында тарих һәм рус сүзлеге укытучысы (1914), скуфья белән бүләкләнгән (1915), епархия училищесы әгъзасы, Акмола өлкәсендә күченү эше мөдире, Омск чиркәү-епархия советы әгъзасы (1917). 3 нче дәрәҗә Изге Анна ордены белән бүләкләнгән.

1917 елда Омск епархиясеннән клирик буларак сайлау буенча православие чиркәвенең Поместье соборы әгъзасы, XIII, XV, XVII бүлек әгъзасы, 1918 елда Мәскәүгә кайта алмый.

1919 елда протоиерей, Омск шәһәрен большевиклар басып алганчы А.В. Колчак армиясендә полк рухание.

1919 елның декабреннән Омск контроль палатасында контролер ярдәмчесе, 1920 елның мартына кадәр үз гыйбадәтханәсендә хезмәт итә.

1920 елның маеннан Себер авыл хуҗалыгы һәм сәнәгать институты каршындагы "Коммунизм"совхозы конторасында кассир һәм эш башкаручы.

1922 елның февраленнән Омскидагы изге Николай Чудотворец (Игнатовский) гыйбадәтханәсе настоятеле.

1925 елдан Омскидагы Богородице-Братский храмы настоятеле. епархиаль совет әгъзасы буларак, Патриарх Тихон белән элемтә өчен Мәскәүгә өч тапкыр командировкага җибәрелде, яңарту белән көрәшә. 1926 елда «Канонический разбор обновленчества» дигән трактат язган.

1921, 1924 һәм 1926 елларда азга кулга алына.

Омск шәһәр чиркәүләренең благочинные һәм патриарх җәмгыятьләр советы рәисе. 1929 елда епархия белән идарә итүдә рухани Аркадийның (Ершов) якын ярдәмчесе. Митрополит Сергийга (Страгородскийга) Омск епархиясен гражданнар бүленешенә бәйле үзгәртеп коруны тәнкыйтьләү турында доклад авторы.

1930 елның гыйнварында советка каршы эшчәнлек өчен кулга алына, үзен гаепле дип танымый, атып үтерелә.

Гаиләсе

Хатыны Вера Петровна. Балалары-Герман, Алексей, Любовь, Наталия.

Чыганаклар

• Памятная книжка Акмолинской обл. 1915. — С. 44-45; 1916. — С. 70, 72.
• Омские епархиальные ведомости. 1915. — № 9 — С. 12; 1917. — № 26. — С. 21.
• Именной список лиц, служащих по церковно-школьному управлению, заведующих и учащих в церковно-учительских и второклассных школах на 1917 год. — С. 165.
• Шангин М. Террор против совести. Омск, 1994. — С. 203—216, 233—237, 241, 249.
• Красовская И., Черказьянова И. От «тьмы» к «свету» предлагала двигаться советская власть, начав бороться с Церковью // Забвению не подлежит. Книга памяти жертв политических репрессий Омской области. Омск, 2003. — С. 42-44.
• Милищенко О. «Он нес свой крест» (об отце Василии, священнике домовой училищной церкви ОССХУ) // Забвению не подлежит: материалы II регион. науч.-практ. конф., посвящ. памяти жертв полит. репрессий. Омск, 2007. — С. 53-57.
• Неживых Н. Религиозный НЭП. Государственно-церковные отношения в 1920-е гг. (на материалах Западной Сибири). Омск, 2012. — С. 98.
• Бикашев И. История жизни протоиерея Василия (Инфантьева Василия Феофановича), законоучителя Омского среднего сельскохозяйственного училища // Сибирская деревня: история, современное состояние, перспективы развития. Ч. 2. Омск, 2012.
• Василевский В. Деятельность органов ГПУ-ОГПУ в Омском Прииртышье (1922—1934 гг.). Омск, 2015. — С. 128—133.
• Сушко А. Служение и подвиг священника Василия Феофановича Инфа[н]тьева // Вестник Омской православной ДС. 2016. — № 1.
• Сушко А. Деятельность омского священника В. Ф. Инфантьева по противодействию борьбе советского государства с Русской Православной Церковью // Революционная Сибирь: Истоки, Процессы, Наследие. Сургут, 2017. — С. 326—334.
• Сушко А. «Офицер Церкви» в условиях антирелигиозной политики советского государства: подвиг исповедничества омского священника В. Ф. Инфантьева // Новейшая история России. 2019. Т. 9. Вып. 3. — С. 642—659.
• Документы Священного Собора Православной Российской Церкви 1917—1918 годов. Т. 27. Члены и делопроизводители Собора: биобиблиографический словарь / отв. ред. С. В. Чертков. — М.: Изд-во Новоспасского монастыря, 2020. — 664 с. — ISBN 978-5-87389-097-2.