Бөек Константин
Фла́вий Вале́рий Авре́лий Константи́н, Константи́н I, Константи́н Бөек (tat. lat. Böyek Konstantin(үле сылтама), лат. Flavius Valerius Aurelius Constantinus) (272-337) – Борынгы Рим дәүләт һәм сәясәт эшлеклесе, Рим императоры, гаскәр башлыгы.
| Флавий Валерий Аврелий Константин | |
|---|---|
 | |
| Туган телдә исем | Flavius Valerius Aurelius Constantinus |
| Туган | 27 февраль 272 Наисс, Мезия |
| Үлгән | 22 май 337 (65 яшь) Никомедия |
| Күмү урыны | Рәсүлләр чиркәве[d] |
| Ватандашлыгы | Рим |
| Һөнәре | Рим императоры |
| Җефет | Минервина[d] һәм Флавия Максима Фауста[d] |
| Балалар | Крисп[d], Константина[d], Констант[d][1], Константин II[d][2], Констанций II[d][1] һәм Һелена[d] |
| Ата-ана |
|
| Кардәшләр | Флавия Юлия Констанция[d], Евтропия[d], Анастасия[d], Флавий Юлий Констанций[d], Далмаций Старший[d] һәм Ганнибалиан Старший[d] |
_-_South_side,_from_Via_triumphalis.jpg)
306 елда Константинның әтисе үлгәннән соң гаскәр Константинны август булып игълан иткән.
312 елда Максенц өстендә Мульвин күпере янындагы сугышта җиңгәннән соң һәм 323 елда Лициний өстендә җиңгәннән соң, Константин – бердәнбер Рим хакиме булып чыккан.
Константин Христианлыкны дәүләтнең өстенлек алган дине итеп ясаган, ә 330 елда Рим империясе башкаласын Византий (Константинополь) шәһәренә күчергән.
Константин яңа Рим дәүләтенең төзелешен оештырган.
Кайбер христиан чикәүләре Константинны әүлия (апостолга тигез) булып хөрмәт иткән. Ләкин Рим-Католик чиркәве Константинны әүлияләр исемлегенә кертмәгән.
Рим империясе таркалганнан соң, Көнчыгыш Рим империясенең башкаласы ягъни Константинополь (Византий) булган, шуңа күрә империя исеме – Византия булган. Руслар Константинольны – Царьград (Патша шәһәре) дип атаганнар, төрекләр Стамбул (Истанбул – Өстән бул) дип исемлиләр.
Әдәбият
үзгәртү- Буркхард Я. Век Константина Великого. М., 2003. ISBN 5-9524-0395-6
- Гиббон Э. История упадка и разрушения Римской империи. Часть II. М., 1883. (Переиздание: СПб.: Наука, Ювента, 1997. Т. II. Серия «Историческая библиотека»; ISBN 5-02-026761-9). (Константину посвящены главы XVI—XXI).
- Бейкер Дж. Константин Великий. Первый христианский император. М., 2004. ISBN 5-9524-0842-7
- Керенский В. А. Литература о св. Константине Великом. Казань, 1913
- Бриллиантов А. И. Император Константин Великий и Миланский эдикт 313 года. Пг., 1916
- Каждан А. П. От Христа к Константину. М., 1965
- Евсевий Памфил. Жизнь блаженного василевса Константина. М., 1998
- Скворцов К. В. «Константин Великий». Драма, история христианства в Византии. В кн."Сим победиши", М., 2010 ISBN 978-5-8402-0206-7
Моны да карагыз
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 Union List of Artist Names — 2016.
- ↑ Любкер Ф. Constantinus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / мөхәррир Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885.
- ↑ 3,0 3,1 А. Ловягин Константин Великий // Энциклопедический словарь — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1895.
- ↑ 4,0 4,1 Елена святая // Энциклопедический словарь — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1894.