Адур Бурзен-Миһр
Адур Бурзен-Миһр (урта фарсы телендә) яки Азар Барзин (фарсы телендә: آذر برزین) Парфиядә урнашкан Атәш Бәһрам (иң югары дәрәҗә Зәрдөштлек ут гыйбадәтханәсе) булган. Сасанид чорында ул өч Бөек Утларның берсе булган һәм фемерлар катламы белән ассоциацияләнгән булган; башка икесе Парста каһиннәр катламы белән ассоциацияләнгән Адур Фарнбаг һәм Мидиядә сугышчылар катламы белән ассоциацияләнгән Адур Гушнасп булган.[1] Аның нигезләве безнең эрага кадәр 5-енче гасыр ахыры яки 4-енче гасыр башы белән даталанырга мөмкин. Адур "Изге Ут" дигәнне аңлата һәм Бурзен-Миһр Парфия теле исеме, сүзгә сүз тәрҗемә иткәндә "бөек Миһр" һәм ул, мөгаен, нигезләүче гыйбадәтханәсенең исеме.
Адур Бурзен-Миһр | |
Мәдәният | Зур Иран[d] |
---|---|
Дәүләт | Иран |
Административ-территориаль берәмлек | Парфия[d] |
Урын | неизвестное[d] |
Телгә алынган хезмәтләр | Бундахишн[d] һәм Шаһнамә |
Бу ут Бундахишнда тасвирланган. Аның урнашуы Риванд Тавы буларак (Авеста телендә: Raēvant) буларак бирелгән, мөгаен, Хорасанда элек Реванд буларак билгеле районда Нишапур таулары өлешендә.[2][3] Исемнең элементы якын урнашкан Борзинан май авылы исемендә сакланган. Башка идентификация Меһр Тавы, Меһр авылыннан биш мильдә Шаһруд-Сабзевар Шоссесында.
Ут Шаһнамәдә Меһр-Барзин (фарсы телендә:مهر برزین) буларак берничә мәртәбә искә алына, Меһр (фарсы телендә:مهر) һәм Барзин (фарсы телендә:برزین) һәм шулай ук ярсулы ярсулык өчен чагыштырма сүз буларак кулланыла.
Ут хәтта Аршакидларның егылуыннан соң да дини сәфәр кылуның төп үзәге булган дип уйланыла.
Шулай ук карарга мөмкин
үзгәртүИскәрмәләр
үзгәртү- ↑ Canepa, Matthew P. (2020). IRANIAN EXPANSE : transforming royal identity through architecture, landscape, and the built ... environment, 550 bce-642 ce.. University of California Press. p. 283. .
- ↑ Boyce, Mary (2001). Zoroastrians : their religious beliefs and practices. London: Routledge. p. 88. .
- ↑ The Oxford dictionary of late Antiquity (First ed.). OUP Oxford. 19 April 2018. p. 600. .
Сылтамалар
үзгәртү- M. Boyce, “ĀDUR BURZĒN-MIHR,” Encyclopædia Iranica, I/5, pp. 472-473; an updated version is available online at http://www.iranicaonline.org/articles/adur-burzen-mihr-an-atas-bahram-see-atas-i (accessed on 28 February 2014).