NGC 4366Томанлыклар һәм йолдыз тупланмалары яңа гомуми каталогында теркәлгән галактика.

NGC 4366
Сурәт
Каталог коды NGC 4366[1], 2MASX J12244694+0721113[1], PGC 40421[1], MCG+01-32-050[1], VCC 745[1], EVCC 526[1], SDSS J122447.00+072110.9[1], UZC J122447.0+072110[1], Z 42-87[1], Z 1222.2+0738[1], LEDA 40421[1] һәм Gaia DR2 3901073272599230592[1]
Ачучы яки уйлап табучы Уильям Гершель[d]
Ачыш датасы 13 апрель 1784
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[2]
Кызыл тайпылыш 0,00425 ± 7,0E−5[3] һәм 0,00425 ± 7[3]
Җирдән ераклык 22,1 мегапарсек[4]
Радиаль тизлек 1271 km/s[3]
Галактиканың морфологик төре dE(d:E)[5]
Күренмә йолдызча зурлык 14,3
Чор J2000.0[d][6]
Туры калкулык 186,19586416437 °[6]
Авышлык 7,353027023156 °[6]
 NGC 4366 Викиҗыентыкта

Тарихы

үзгәртү

Әлеге галактика 1784 елда инглиз астрономы Уильям Гершель[d] тарафыннан, яктылык җыючы элемент буларак көзге кулланучы, 47.5 см (18.7 дюйм) зурлыктагы оптик телескоп ярдәмендә ачылган.[7]

Чыганаклар

үзгәртү

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 4366 SIMBAD Astronomical Database
  2. VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 ADELMAN-McCARTHY J. K. The SDSS Photometric Catalog, Release 7 — 2009.
  4. Spitler L., Forbes D. A. Uniting old stellar systems: from globular clusters to giant ellipticals // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2008. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1111/J.1365-2966.2008.13739.XarXiv:0806.1090
  5. C. Liu, L. Cortese, A. Boselli et al. The GALEX Ultraviolet Virgo Cluster Survey (GUViCS) III. The ultraviolet source catalogs // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201322511arXiv:1405.4344
  6. 6,0 6,1 6,2 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. NGC/IC (English). NGC 4366.

Шулай ук карагыз

үзгәртү