NGC 4353Томанлыклар һәм йолдыз тупланмалары яңа гомуми каталогында теркәлгән галактика.

NGC 4353
Сурәт
Каталог коды NGC 4353[1], PGC 40303[1], MCG+01-32-043[1], VCC 688[1], AGC 220502[1], EVCC 502[1], IC 3266[1], SDSS J122400.25+074706.6[1], UZC J122400.2+074705[1], Z 1221.4+0804[1], Z 42-77[1], 2MFGC 9759[1], IC 3265[1] һәм LEDA 40303[1]
Ачучы яки уйлап табучы Кристиан Генрих Фридрих Петерс[d]
Ачыш датасы 1881
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[2]
Кызыл тайпылыш 0,00376[3], 0,00376 ± 7[3] һәм 0,00376 ± 7,0E−5[3]
Җирдән ераклык 19,05 мегапарсек[4]
Радиаль тизлек 1120 km/s[4]
Галактиканың морфологик төре Sc(dSc)[5]
Күренмә йолдызча зурлык 13,6
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 186,001062 °[3]
Авышлык 7,785177 °[3]
 NGC 4353 Викиҗыентыкта

Тарихы

үзгәртү

Әлеге галактика 1860 елда Алмания-Америка астрономы Кристиан Генрих Фридрих Петерс[d] тарафыннан, яктылык җыючы элемент буларак көзге кулланучы, 34.29 см (13.5 дюйм) зурлыктагы оптик телескоп ярдәмендә ачылган.[6]

Чыганаклар

үзгәртү

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 4353 SIMBAD Astronomical Database
  2. VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 ADELMAN-McCARTHY J. K. The SDSS Photometric Catalog, Release 7 — 2009.
  4. 4,0 4,1 R. Brent Tully Cosmicflows-3 // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2016. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/0004-6256/152/2/50arXiv:1605.01765
  5. C. Liu, L. Cortese, A. Boselli et al. The GALEX Ultraviolet Virgo Cluster Survey (GUViCS) III. The ultraviolet source catalogs // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201322511arXiv:1405.4344
  6. NGC/IC (English). NGC 4353.

Шулай ук карагыз

үзгәртү