Пётр Анохин
Петр Федорович Анохин (3 июнь 1891 ел[2], Петрозаводск, Олонец губернасы - 10 май 1922 ел, Чита янында) - Совет дәүләт эшлеклесе, Бөтенрусия Үзәк Башкарма Комитетыы әгъзасы, Ерак Көнчыгыш бюросының җаваплы секретаре.
| Пётр Анохин | |
|---|---|
| Туган | 3 июнь 1891 яки 1891[1] Петрозаводск, Россия империясе |
| Үлгән | 10 май 1922 яки 1922[1] Читинская область[d], СССР |
| Һөнәре | инкыйлабчы |
| Сәяси фирка | Советлар Берлеге коммунистик фиркасе |
Биография
үзгәртү1891 елда Петрозаводскида Александровский заводы эшчесе гаиләсендә туа. Башлангыч училищены тәмамлый.[3]
1903 елдан [4] ул Олонец өлкәсе полиграфиясендә сатучы булып эшли. 1908 елдан - Россия социал-демократик эшчеләр фиркасе әгъзасы. 1909 елда Д.И. Ивановка уңышсыз һөҗүм итә.[5] . Петербург хәрби округ суды үлем җәзасына хөкем ителә, Шлиссельбург крепостенда төрмәгә күчерелә, ул анда 1910-1912 елларда була[6]. 1912 елда ул Иркутск өлкәсенең торак пунктына сөрелә.
1918 елның гыйнварында ул Петрозаводскка кайта, Мурманск тимер юлында конторщик булып эшли. 1918 елның апрелендә ул Олонец губернасы советының башкарма комитеты рәисе итеп сайлана, 1919 елдан - Олонец өлкәсе хәрби революцион комитеты[7], 1920 елдан - Карело-Олонец өлкә башкарма комитеты һәм революцион комитет рәисе
1918 елның декабреннән - Олонец губерна комитетының ВКП(б) әгъзасы. ВКП(б) VIII, IX, X конгресслары делегаты. 1918 елның августында ул Петрозаводск офицерларының контрреволюцион заговорын ача.
П. Ф.Анохин җитәкчелегендә Олонец губернасында икътисадны (Александровский заводы һәм Мурманск тимер юлы), халык мәгарифе һәм мәдәниятен торгызу өчен берничә чаралар күрелә.
Ул 1919 елда Петрозаводскка Сулажгора янындагы ак финнарның һөҗүмен кире кагуда катнаша [8][9] .
1921 елның маеннан ул РСДРП(б) Үзәк Комитетының Ерак Көнчыгыш Бюросының җаваплы секретаре, Япония белән сөйләшүләрдә Ерак Көнчыгыш Республика Халык Тышкы Комиссариатының махсус вәкиле. Махсус билгеләнешле частар советы әгъзасы (ЧОН).
К. Ленков бандасы әгъзалары тарафыннан Витим трактының 33 нче километрында үтерелә. Ул хәзерге Чита өлкәсе территориясендә җирләнгән. П. Ф. Анохин кабере сакланмаган.
Хәтер
үзгәртү
Язучы Д. Я. Гусаров П.Ф.Анохинның тормышын һәм эшчәнлеген «Три повести из жизни Петра Анохина» фантастик хикәясендә чагылдыра.
П.Ф. Анохин исеме белән Чита, Медвежьегорск һәм Петрозаводск урамнары аталган.
Петрозаводскта П.Ф.Анохин һәйкәлләре урнашкан (скульптор В. Афанасьев, 1968 елның 24 октябрендә Ленин проспекты һәм Анохин урамнары киселешендә)[10] һәм Читала (Анохин мәйданы, Анохин һәм Профсоюз урамнары киселешендә; 1964 елда ачылган. ) [11] .
1921 елда П. Ф. Анохин исеме белән Кареллесның "Никитин" пароходы атала
1928-нче елда Төньяк-Көнбатыш Елга суднолар компаниясе "Гагара" (элеккеге "патша") пароходы "Анохин" дип үзгәртә (1958-нче елда кулланылышка тапшырыла). ) [12] .
1989 елда Ак диңгез-Онега пароходсылыгының "Сормовский-3065" коры йөк корабы Анохин исеме белән аталган, хәзер ул шәхси эшкуарныкы, Новороссийскның төп порты [13][14][15]
Петрозаводскта П. Ф. Анохин исемен республика типографиясе йөретә
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 Faceted Application of Subject Terminology
- ↑ Согласно метрической книге Александро-Заводской церкви за 1891 год.
- ↑ П. Ф. Анохин
- ↑ Дорошин Х. Г. Большевик П. Ф. Анохин..
- ↑ История Карелии с древнейших времён до наших дней. — Петрозаводск, 2001. — С. 308.
- ↑ История крепости Орешек
- ↑ Машезерский В. И. Установление Советской власти в Карелии. — Петрозаводск, 1957. — С. 167.
- ↑ Очерки истории Карелии. — Т. 2. — Петрозаводск, 1964. — С. 104.
- ↑ Национальный архив Республики Карелия 2 мая 2009
- ↑ Памятник П. Ф. Анохину(үле сылтама)
- ↑ Памятники монументального искусства Читы
- ↑ Пароход Анохин. әлеге чыганактан 2016-03-04 архивланды. 2011-07-29 тикшерелгән.
- ↑ Ленинская правда. 1989. 9 декабря.
- ↑ Сухогруз «Петр Анохин»
- ↑ Теплоход «Петр Анохин»
Әдәбият
үзгәртү- Гражданская война и военная интервенция в СССР: Энциклопедия / Гл. ред.: С. С. Хромов; Ред. кол.: Н. Н. Азовцев, Е. Г. Гимпельсон, П. А. Голуб и др. — М.: Советская энциклопедия, 1983. — С. 37.
- Василевский В. И. Революция и Гражданская война в Забайкалье: Краткий биогр. указ. — Чита, 1989.
- Дорошин Х. Г. Большевик Анохин // Рядовые революции. — Петрозаводск, 1988.
- Дорошин Х. Г. Большевик П. Ф. Анохин. — Петрозаводск, 1957 и последующие издания.
- Гусаров Д. Я. Три повести из жизни Петра Анохина. — Петрозаводск, 1968. — 351 с.
Сылтамалар
үзгәртү- П. Ф. Анохин — Энциклопедия Забайкалья
- Пётр Анохин(үле сылтама)