Wikipedia

Николай Буренин

Николай Евгеньевич Буренин (5 декабрь 1874 - 30 июнь 1962; GF - " Герман Федорович " һәм " Герман " [3] исеме белән билгеле булган, өстәвенә, ул " Небуренин " һәм "карагруһ-язучы В. П. Буренин " исеме буенча " Виктор Петрович " кушаматларын йөрткән[4] ) - Россия Империясендә революцион хәрәкәттә катнашучы, 1904 елдан РСДРП (b) әгъзасы, Л. Б. Красинның көрәштәше, законсыз операцияләр белгече, " большевикларның сугыш техник төркеме " әгъзасы [5] [6]. Ф. И. Шаляпинга кушылып уйнаучы профессиональ музыкант[7], һәм ноталар коллекционеры.

Николай Буренин
Туган 5 (17) декабрь 1874[1] яки 17 декабрь 1874(1874-12-17)[1]
Санкт-Петербург, Россия империясе
Үлгән 30 июнь 1962(1962-06-30)[2][1] (87 яшь)
Санкт-Петербург, РСФСР, СССР
Күмү урыны Зур Охта зираты[d]
Ватандашлыгы Россия империясе
 СССР
Әлма-матер Император сынлы сәнгать академиясе[d]
Һөнәре пианист, инкыйлабчы, сәясәтче, язучы
Сәяси фирка Советлар Берлеге коммунистик фиркасе

 Николай Буренин Викиҗыентыкта

Биографиясе

үзгәртү

Санкт-Петербургта сәүдәгәр гаиләсендә туган. Анда ул коммерция мәктәбен тәмамлаган (1892) һәм Император сәнгать академиясендә укыган (өч курсны гына тәмамлаган).

Ул 1901 елдан революцион хәрәкәттә актив катнаша. Сәүдәгәр Бурениннарның гаиләсе Россия империясе һәм Финляндия арасында ул чактагы чиктә урнашкан Кирьясало авылында урнашкан утарга ия булу фактыннан файдаланып, легаль булмаган әдәбият һәм коралны Финляндиядән даими рәвештә ташый, РСДРП-ның IV һәм V съездлары делегатларын чик аша күчерә[8] . " Джон Графтон " пароходында корал ташу омтылышында катнаша.

Н. Е. Буренин большевиклар партиясенең башка законсыз йөкләмәләрен дә башкара: яшерен типографияләр һәм яшерен әдәбият складлары булдыра, яшерен фатирлар оештыра, партия максатларына акча бирә. .

Россиядә 1905-1907 революция вакытында ул РСДРП б) Үзәк Комитеты карамагындагы Сугыш техник төркемен оештыручыларның берсе була[9]. 1905 елның 28 февралендә Санкт-Петербург большевиктар комитеты "корал белән идарә итүче махсус кешене сайлау" турында карар кабул итә. ... ... ", ул - Н. Е. Буренин.

1906 елда Максим Горькийның АКШ-ка сәфәре вакытында язучы һәм аның граждан хатыны Мария Андрееваны РСДРП(б) элемтәчесе сыйфатында озатып йөри.. Америкада, кичләрен ул язучы өчен фортепианода уйнай, бу Горькийның кәефенә һәм эшенә гармонияле йогынты ясай. Буренинның пролетариат тормышы турындагы хикәяләрен Горький АКШ-та яза башлаган «Мать» романында куллана[10] [11].

Революцион эшчәнлеге өчен Буренин берничә тапкыр кулга алына.

Россиядә 1917 елгы революциядән соң эшчәнлеге

үзгәртү

Октябрь революциясеннән соң , ул СССРның Тышкы сәүдә Халык Комиссариатында һәм театр һәм тамашалар Комиссариатында, соңрак Петроград Советының халык мәгарифе бүлегендә театр бүлегендә эшли башлай.

1921 елда Тышкы сәүдә буенча Халык комиссариаты хезмәткәре буларак, ул Финляндиягә РСДРП сәүдә вәкиле урынбасары итеп җибәрелә, соңрак Германиядәге Совет сәүдә вәкиллегендә эшли.

1935 елдан персональ пенсионер, СССР язучылар берлеге әгъзасы, истәлекләр яза. Ул Ленинградта 1962 елның 30 июнендә үлә һәм Большеохтинское зиратына күмелә (Яңа Коммунистлар мәйданчыгы).

Хезмәтләре

үзгәртү
  • Люди большевистского подполья. М.: Госполитиздат, 1958. — 79 с.
  • Три месяца на острове Капри.
  • Памятные годы. Воспоминания Л.: Лениздат, 1961; 2-е изд. 1967. — 302 c.
  • Искусство служит делу партии // В годы подполья : сб. воспоминаний, 1910 г. — февр. 1917 г. / сб. подгот. канд. ист. наук, доц. Ф. Л. Александровым — М.: Политиздат, 1964. — С. 68-77. — 382 с.

Бүләкләре

үзгәртү

Санкт-Петербургтагы адреслар - Петроград - Ленинград

үзгәртү
  • 1890-1941, 1944-1962 - Рузовская урамы, 3.

Хәтер

үзгәртү
 
Санкт-Петербургта Рузовская урамындагы 3-нче йортта мемориаль такта.

- Рузовская урамы, 3 нче йорт адресы буенча урнашкан йортта 1969 елда мемориаль такта куела (архитекторы Т. Н. Милорадович)[12].

- Санкт-Петербургның Красногвардейский районындагы урам [13] [14] аның исеме белән аталган.

- 1980 елда Николай Евгеньевич Буренинның шәхси музыка коллекциясе Россия Милли Китапханәсенә күчерелде, һәм ул иң зур коллекциягә әйләнде - 3761 саклау берәмеге, күбесенчә XIX-ХХ гасыр ноталы басмалары[15].

- Әдәбият белгече Альфред Барков, Николай, шул ук «Герман ", М. А. Булгаковның «Мастер һәм Маргарита» романындагы «Бегемот мәчесе кыяфәтендәге яшь рыцарь-паж прототибы» булган дигән фаразын белдерә[7].

Кызыклы фактлар

үзгәртү

Елена Стасова, аның фамилиясенә аның (Николай) һәм әтисенең (Евгеньевич) исеменең беренче хәрефләрен кушып, Небуренин исемен йөртүен искә төшерә [16] .

Шулай ук карагыз

үзгәртү

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / мөхәррир О. В. Богданова
  2. ↑ Буренин Николай Евгеньевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  3. ↑ Н. Е. Буренин. Памятные годы (воспоминания). (Глава 11) 2014 елның 17 май көнендә архивланган.
  4. ↑ Стасова Е. Д. «Страницы жизни и борьбы» Государственное издательство политической литературы, Москва, 1957
  5. ↑ Большая Советская энциклопедия: В 30 т. — 3-е изд. — М., 1969—1978. Том: 4, Стр.: 126
  6. ↑ Тополянский В. Джентльмены революционной удачи «The New Times» № 16-17 от 27 апреля 2009 г.
  7. ↑ 7,0 7,1 Альфред Барков Роман Михаила Булгакова «Мастер и Маргарита»: альтернативное прочтение
  8. ↑ Буренин Н. Е. «Памятные годы» Воспоминания
  9. ↑ Буренин Николай Евгеньевич (1874—1962), участник революционного движения в России, один из организаторов и членов Боевой технической группы при ЦК РСДРП (1905—1907), автор воспоминаний 2009 елның 30 ноябрь көнендә архивланган.. ГМ ВОСР, ф. II, № 13300, 538 ед. хр., 1894—1962.
  10. ↑ А. М. Горький И Н. Е. Буренин(үле сылтама)Калып:Недоступная ссылка
  11. ↑ Встреча в Гельсингфорсе(үле сылтама)Калып:Недоступная ссылка «Вокруг света» № 4 (2475) Апрель 1980
  12. ↑ Буренину Н. Е., мемориальная доска, archived from the original on 2014-08-21, retrieved 2020-08-20 
  13. ↑ Письмо рассылки История и Архитектура Санкт-Петербурга от 20 октября 2008 года. Рассылка 73. Рузовская улица, № 3
  14. ↑ В память о ветеране русского революционного движения Николае Евгеньевиче Буренине (1874—1962) новая магистраль между улицей Тухачевского и Анииковым проспектом (ныне Красногвардейский район) в феврале 1967 года названа улицей Буренина.(үле сылтама)Калып:Недоступная ссылка
  15. ↑ Коллекции и собрания ОНИиМЗ, archived from the original on 2020-01-30, retrieved 2020-08-20 
  16. ↑ Воспоминания
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=Николай_Буренин&oldid=4114883