Дзен

Дзен
	Дзен
	Lua хатасы: expandTemplate: template "lang-lzh" does not exist.
	Дзен Викиҗыентыкта

Дзен яки зен (япон. 禅禅; санскр. ध्यानध्यान, дхьяна — "күзәтү", кыт. 禪 чань, кор. 선 сŏн, борынгы тк. dijan, диян^[1]) — кытай һәм көнчыгыш Азия буддизмның төп мәктәпләренең берсе.

Тарихы

Кытайда V—VI гасырларда даосизм йогынтысында барлыкка килгән һәм буддизмның дәрвиш төренең Кытайда Махаяна , Вьетнам һәм Кореяда баш формасы булып тора. Гомумән әйткәндә, дзен — суфилык күзәтү мәктәбе ачу яки гыйлеме. Якынрак караганда, дзен кайчак Япониядагы буддизмның иң абруйлы мәктәпләренең берсе дип санала, ул Кытайга XII гасырның азагында барлыкка килгән. Шулай ук дзен эченә дзен мәктәпләре тәҗрибәсе ала, ул шулай ук "дхьяна" исеме астында билгеле, буддизм тәҗрибәсенең төп өлешен алып тора.

Искәрмәләр

↑ Древнетюркский словарь. Авторы: Наделяев В.М., Насилов Д.М., Э.Р.Тенишев, Щербак А.М., Боровкова Т.А., Дмитриева Л.В., Зырин А.А., Кормушин И.В., Летягина Н.И., Тугушева Л.Ю. Ленинград 1969.

Чыганаклар

Вон Кью-Кит. Энциклопедия дзен — М.: ФАИР-ПРЕСС, 1999. — 400 б. — ISBN 5-8183-0023-4.
Капло Ф. Беречь всё живое. Буддизм и вегетарианство — Москва–Петербург: Карма Йеше Палдрон, 2001. — 108 б. — ISBN 0-940306-00-X.
Сибаяма Д. Цветок безмолвствует. Очерки дзен — СПб.: Наука, 2003. — 240 б. — ISBN 5-02-026856-9.

Сылтамалар

Моны да карагыз

[1] Древнетюркский словарь. Авторы: Наделяев В.М., Насилов Д.М., Э.Р.Тенишев, Щербак А.М., Боровкова Т.А., Дмитриева Л.В., Зырин А.А., Кормушин И.В., Летягина Н.И., Тугушева Л.Ю. Ленинград 1969.

[1]

Дзен
Lua хатасы: expandTemplate: template "lang-lzh" does not exist.

Дзен Викиҗыентыкта