Герман (Иван) Фёдорович Аммон (1822 елның 24 июне (6 июле), Казан, Россия империясе1874 елның 14 (26) феврале, Казан, Россия империясе) — Россия юристы, публицист һәм тәрҗемәче. Рәссам Владимир Аммоновның абыйсы.

Герман Аммон
Туган 1822
Үлгән 1874
Мәскәү, Россия империясе
Ватандашлыгы Россия империясе
Әлма-матер Мәскәү император университеты[d]
Һөнәре язучы
Балалар Аммон, Александр Германович[d]

Тормыш юлы үзгәртү

Герман Аммон 1822 елның 24 июнендә (6 июлендә) Казанда туа. Нант эдикты бетерелгәннән соң Пруссиядә, ә XIX гасыр башында Россия империясендә урнашкан француз гугенот гаиләсе нәселеннән. Әтисе — Фердинанд Готлиб Аммон (алман. Ferdinand Gottlieb Ammon) (1785—1842).

Дерпта һәм Мәскәү университетының юридик факультетында укый (1840—1845)[1].

1856 елдан коллегия асессоры. Чит ил эшләре министрлыгының Мәскәү баш архивының экзекуторы, казначысы, йортны һәм хезмәт командасын караучысы[2]; үз үлеменә кадәр архивта хезмәт иткән. 1863 елдан шулай ук Мәскәү кредит җәмгыятендә хезмәт итә[3].

«Камер-юнкер Бергхольц көндәлеге» (Мәскәү, 1857—1863, 4 т.) һәм «Граф Басевичның Бөек Пётр җитәкчелегендәге Россия турында язмалары» («Русский архив», 1866) тәрҗемә иткән; 1860 елларда нәшер ителгән «Рус галимнәре һәм әдәбиятчылары төзегән энциклопедик сүзлек»нең V томында Россия империясенең Тышкы эшләр министрлыгының Мәскәү баш архивы турында мәкалә бастыра[4].

1874 елның 14 (26) февралендә Мәскәүдә вафат була. Введенский зиратында җирләнгән[5].

Бүләкләр үзгәртү

  • III дәрәҗә Изге Станислав ордены (1856).

Гаилә үзгәртү

Александр Афанасьеваның апасы Елизавета Николаевнага өйләнгән; никахта уллары Александр (1860—1891) һәм Николай (1861—?) туа.

Искәрмәләр үзгәртү

  1. Ammon Hermann Ivan Fedorovič // Erik-Amburger-Datenbank(алм.)
  2. Список гражданских чинов 8 кл. — СПб., 1858. — С. 1703.
  3. Аммон, Иван Федорович // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.М., 1896—1918.
  4. Аммон, Герман Федорович // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.
  5. Московский некрополь. Т. 1. — С. 31.