Георг Тибо
Георг Фредерик Вильям Тибṓ (1848 ел, 20 март – 1914) ул Борынгы Һиндстан математикасын һәм фәнен аңлауга кертеме өчен мәшһүр индолог.
| Георг Фредерик Вильям Тибо | |
|---|---|
| Туган | 1848 ел, 20 март Блумфонтейн |
| Үлгән | 1914 |
| Ватандашлыгы |  Германия.svg){kind=small} Бөекбритания һәм Ирландиянең берләшкән патшалыгы (1801-1922/1927)[d] |
| Һөнәре | Тәрҗемәче, Санскрит белгече |
| Эш бирүче | Кәлкүттә университеты[d] |
Тормышы
үзгәртүТибо Германиядә туган булган, кыска вакыт Англиядә эшләгән, һәм шуннан соң 1875 елда төньяк Һиндстанда Варанаси Хөкүмәт Санскрит Колледжында профессор булып билгеләнгән булган.[1] 1888 елдан 1895 елга кадәр ул Аллаһабадта Муир Үзәк Колледжында профессор булган.[2]
2014 елның 6 ноябрендә The Statesman басмасында аның "100 ел элек" баганасында Доктор Тһибаутның шундый некрологы янә бастырылган булган:
Калькутта Университетында Белем Бирүдә регистратор хезмәтеннән күптән түгел отставкага киткән Доктор Джорд Тһибаутның үлеме турында игълан ителә. Доктор Тһибаут 1870 елда Франция-Алмания сугышында катнашкан, комиссияләнмәгән офицер буларак 22 ел элек Фәлсәфә Профессоры буларак Аллаһабадта Муир Үзәк Колледжы персоналына кушылган. Ул Колледж Мөдире вазыйфасына кадәр үскән һәм Аллаһабад Университетының регистраторы булып билгеләнгән булган, шуннан соң ул Калькуттага күчерелгән булган. Мәшһүр көнчыгыш һәм көнбатыш фәлсәфәсе өйрәнүче галиме булуыннан тыш, соңында Доктор Тһибаут мәшһүр Санскрит галиме булып киткән.
1906 Яңа Ел Даннарында ул Һиндстан Империясе Тәртип компаньоны булып билгеләнгән.
Эшләре
үзгәртү1875 һәм 1878 еллар арасында Тибо Śulba sūtras - Щулба сутраларның тәфсилле эссесын һәм Baudhāyana Śulba sūtra - Баудһанья Щулба сутраның тәрҗемәсен бастырган; соңрак ул Панча Сиддхантиканы тәрҗемә иткән, аны ул Пандит Судхакар Двиведи белән бергә мөхәррирләгән (икесенең соңгысы Санскрит комментарийларын өстәгән). Ул шулай ук Макс Мюллерның Көнчыгышның Изге Китапларында түбәндәге томнары тәрҗемә иткән:
- 34 том, 3 томның 1-енчесе Брахма Сутраларның Ади Шанкара комментарийлары белән 34 том, 2 өлешнең беренчесе. Адхьяя I–II (Пада I–II).
(Vol. 34, The Vedanta-Sutras, vol. 1 of 3, with the commentary of Sankaracharya, part 1 of 2. Adhyâya I–II (Pâda I–II). (1890))
Ул Паул Дэуссен эше белән бергә Брахма Сутраларның иң иртә тәрҗемәнең берсе булган.[3]
- 38 том, 3 томның икенчесе, "Веданта-Сутралар", Шанкарачарьяның комментарийлары белән, 2 өлешнең икенчесе. Адхьяя II (Пада III–IV)–IV. (1896)
(Vol. 38, The Vedanta-Sutras, vol. 2 of 3, with the commentary of Sankaracharya, part 1 of 2. Adhyâya II (Pâda III–IV)–IV. (1896))
- 48 том, "Веданта-Сутралар", 3 томның 3-се, Рамануджа комментарие белән.
Тһибаут Оксфорд Университетында Көнчыгыш Тупланмалары департаментының, Бодлейан Китапханәсендә күп Санкрит кулъязмалары кертемен ясаган, алар анда һаман да архивта сакланалар.
(Vol. 48, The Vedanta-Sutras, vol. 3 of 3, with the commentary of Râmânuja. (1904))
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Калып:Cite magazine
- ↑ Douglas T. McGetchin (2009). Indology, Indomania, and Orientalism: Ancient India's Rebirth in Modern Germany. Fairleigh Dickinson Univ Press. p. 107–. . https://books.google.com/books?id=PHVRDSM-tyMC&pg=PA107.
- ↑ Nakamura, Hajime. A History of Early Vedānta Philosophy: part two. Motilal Banarsidass. p. 776.
Тышкы сылтамалар
үзгәртү- George Thibaut хезмәтләре «Гутенберг» проектында
- Калып:Internet Archive author
- The Vedânta-sutras ... translated by George Thibaut (1890)