Габриеле Д’Аннунцио
Габриеле Д’Аннунцио (итал. Gabriele D'Annunzio, 12 март 1863[1][2][3][…], Пескара, Италия корольлеге[d][4] — 1 март 1938[1][2][3][…] (74 яшь), Гардоне-Ривьера, Италия[4]) — итальян һәм франсуз телләрендә иҗат иткән язучы, шагыйрь һәм драматург, сәясәт эшлеклесе, Италия депутатлар пулаты әгъзасы (1897-1900), Фиуме җөмһүрияте башлыгы (1920), кенәз (1924), Италия король фәннәр академиясе президенты (1937-1938).
Габриеле Д’Аннунцио | |
---|---|
Туган телдә исем | итал. Gabriele D’Annunzio |
Әйтелеш | |
Туган | 12 март 1863[1][2][3][…] Пескара, Италия корольлеге[d][4] |
Үлгән | 1 март 1938[1][2][3][…] (74 яшь) Гардоне-Ривьера, Италия[4] |
Үлем сәбәбе | мигә кан йөгерү[d] |
Күмү урыны | Виторале дели Итальяни[d] |
Ватандашлыгы | Италия корольлеге[d] |
Әлма-матер | Сапиенца Рим үнивирситите[d] һәм Франческо Чиконьини ис. милли мәктәп-интернат[d] |
Һөнәре | драматург, сәясәтче, хәрби хезмәткәр, шагыйрь, журналист, язучы, эссече, сценаричы, очучы, либритис |
Сәяси фирка | Уң[d], Крайне левая[d] һәм Итальянская националистическая ассоциация[d] |
Җефет | Maria Hardouin[d] |
Өйдәш | Элеонора Дузе[d], Alessandra Carlotti di Rudinì[d], Margherita Besozzi di Castelbarco[d][5] һәм Maria Gravina Cruyllas[d][6] |
Балалар | Mario D'Annunzio[d], Габриеллино Д’Аннунцио[d], Ugo Veniero D'Annunzio[d], Renata D'Annunzio[d] һәм Gabriele Cruillas[d] |
Катнашкан сугышлар/алышлар | Беренче бөтендөнья сугышы |
Хәрби дәрәҗә | подполковник[d] һәм рядовой[d] |
«Роза романнары» трилогиясе, «Үлем тантанасы» (1894), «Кыя кызлары» (1895), «Ялкын» (1900), «Бәлки әйе, бәлки юк» (1910), «Аккошсыз Леда» (1912) романнары, «Үле шәһәр» (1899), «Җоконда» (1899), «Франческа да Римини» (1902), «Хәбәшстан утта» (1904) һ.б. трагедияләр, «Яз» (1879), «Яңа тормыш» (1882), «Җәннәт поэмасы» (1893), «Күккә, диңгезгә, җиргә һәм каһарманнарга мактау җырлары» (1903-1912), «Серб халкына мәдхияләр» (1914) шигъри җыентыклары һәм башка әсәрләр авторы.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 RKDartists
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ Margherita Besozzi di Castelbarco, D'Annunzio G. Lettere a Fiammadoro / V. Salierno — Salerno Editrice, 2001.
- ↑ https://www.ansa.it/sito/notizie/cultura/libri/2018/06/09/una-donna-inedito-figlia-dannunzio_9f0fe732-96cb-473e-be1b-8bb27440b65d.html