Бизәкләп туку өй һәнәрчелеге һәм вак мануфактуралар рәвешендә яшәп килгән.

Татар хатын-кызлары борын-борыннан, сәгатьләр буе туку станы артында утырып, үзләренә — бирнә, туган-тумачаларына һәм кияүләренә, Сабантуйга — бүләкләр, йорт өчен чаршаулар, кашагалар, сөлгеләр әзерләгәннәр.

Оста куллар бизәкләп туку техникасвнвң барлык төрләрен белгәннәр. Болар — чүпләмле туку, төсле чүпләм, кыялап сугу һәм аеруча традицион булган асалап сугу. Кызыл яки алсу төстәге борынгы сөлгеләргә төшерелгән эре-эре, катлы-катлы геометрик бизәкләр, нигездә, буй-буй итеп сөлге читләренә урнаштырылган.

19 гасырның икенче яртысыннан алып бизәкләр ваграк, җиңелрәк, челтәрлерәк була башлый. 19 гасырдагы кайбер сөлгеләрдә бизәкләр тар буйчалардан гына тора.

Чыганак

үзгәртү
  • Сергеева Н. «Тылсымлы бизәк=Магия узора» китабы.
  • Сафина Ф. Ш. Ткачество татар Поволжья и Урала: Историко-этнографический атлас татарского народа. – Казань, 1996.
  • Валеев Ф. Х. Татарское народное декоративное искусство (ХVIII-начало ХХ в.). – Казань: Татарское книжное издательство, 2020. – C. 29 (220 c.)
  • Техники и технологии ткачества (рус.)