А́нша (Санскрит телендә - अंश, aṅça - «өлеш») — Һинд динендә Адитьялар сыйныфаннан Ходай.
Бу Ходай "Ригведа"да ук искә алына, әмма Ведаларда Аншаның образы үзе конкретлаштырылмаган. Функцияләре буенча Анша Дакша һәм Бхага белән якынлаша.[1][2]. Ул корбан өләшүе вакытында өлеш бирә (РВ II, 1, 4)[3], Ашвиннарны Анша кебек милек бирергә сорыйлар. (РВ Х, 106, 9)[4].

Соңгырак әдәбиятта Анша бары тик Адитиның адитьялар дип аталган 12 улларының берсе булып тора. Ул хәтта Сканданың кабул итүендә була һәм аңа Паригха, Вата, Бхима, Дахана дигән биш юлдаш бирә.[5]. Коралдан Анша кыска саплы сөңгене ярата.[6].

Искәрмәләр үзгәртү

  1. Мифы народов мира / Ред. С. А. Токарев. — М.: Советская энциклопедия, 1991. — Т. 1, с. 90.
  2. Ригведа. Мандалы I—IV. / Подг. изд. Т. Я. Елизаренкова. — М.: Наука, 1999. — С. 758.
  3. Ригведа. Мандалы I—IV. / Подг. изд. Т. Я. Елизаренкова. — М.: Наука, 1999. — С. 237.
  4. Ригведа. Мандалы IX—X. / Подг. изд. Т. Я. Елизаренкова. — М.: Наука, 1999. — С. 262.
  5. Махабхарата. Книга 9. Шальяпарва. / Изд. подгот. В. И. Кальянов. — М.: Ладомир, 1996. — С. 152. — ISBN 5-86218-259-4.
  6. Махабхарата. Книга первая. Адипарва. / Пер. с санскр. и коммент. В. И. Кальянова. — Л.: Наука, 1950. — С. 569.