Чаң
(Çañ битеннән юнәлтелде)
Чаң - кыңгыраулар гаиләсеннән гади тавыш-чыгаручы инструмент. Чаңнар гадәттә гөмбәз рәвешле була, эченнән диварларына бәрү өчен тел асылына.
Галерея
үзгәртү-
Борыңгы Кытай чаңы
-
Биг Бен эчендәге чаң.
-
90 тон авырлыгындагы Мингун чаңы.
-
Филадельфия'дагы Азатлык чаңы.
-
Алманияның Кольн шәһәрендәге Дом соборының Изге Петерглок чаңы (кеше зурлыгын аңлар өчен күрсәтелгән).
-
Ксианда 711 елда ясалган йингун бронза чаңы.
-
Борыңгы Сугышучы дәүләтләр чоры чаңнары, Кытай.
-
Изге Ульрих, Мемминген
-
Япон чаң манарасы, Киото
-
Чаңнын сынлы сәнгатьтә тасвирлануы. Мии-дера буддист гыйбадәтханәсе чаңын Хеи-зан тавына күтәрү. -- Чиканобу Тойохара, 1890 ел тирәсе.
Шулай ук карагыз
үзгәртүӘдәбият
үзгәртү- Milham, Willis Isbister. (1944). Time and Timekeepers: Including the History, Construction, Care, and Accuracy of Clocks and Watches. New York: Macmillan. OCLC 23271006
- Murdoch, James. (1903). A History of Japan. London: Paul, Trech, Trubner. [re-issued by Routledge, London, 1996. 10-ISBN 0-415-15416-2; 13-ISBN 978-0-415-15416-1]
- Ponsonby-Fane, Richard A. B. (1956). Kyoto: The Old Capital of Japan, 794-1869. Kyoto: The Ponsonby Memorial Society.
- Titsingh, Isaac. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō (1652)]. Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland.