(3842) Харлансмит
астероид
(3842) Харлансмит (лат. Harlansmith) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.
(3842) Харлансмит | |
... хөрмәтенә аталган | Harlan James Smith[d] |
---|---|
Әүвәлгесе | (3841) Dicicco[1] |
Киләсе | (3843) OISCA[1] |
Ачучы яки уйлап табучы | Эдвард Боуэлл[d][1][2] |
Ачыш датасы | 21 март 1985[2] |
Астраномик ачыш урыны | Станция Андерсон-Меса[d][2] |
Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
Ана җисем | Кояш |
Апоүзәк | 2,634 а.б.[3] һәм 2,634961718286 ± 4,5042E−10 а.б.[2] |
Периүзәк | 2,074045 а.б.[3] һәм 2,07561813774 ± 1,4106E−9 а.б.[2] |
Периүзәк аргументы | 112,95535 °[3] һәм 112,26755158131 ± 4,4085E−7 °[2] |
Орбита эксцентриты | 0,12, 0,1188617[3] һәм 0,118741980317 ± 5,5911E−10[2] |
Орбита авышлыгы | 4,05866 °[3] һәм 4,05553385929 ± 2,9582E−8 °[2] |
Орбита дәвере | 3,61 ел[3] һәм 1320,2767918627 ± 3,3853E−7 тәүлек[2] |
Әйләнү периоды | 2,794 сәг[2] |
Зур ярымкүчәр | 2,3538246 а.б.[3] һәм 2,355289928013 ± 4,0261E−10 а.б.[2] |
Калка төен озынлыгы | 345,32777 °[3] һәм 345,30653357639 ± 3,9506E−7 °[2] |
Уртача аномалия | 230,23191 °[3] һәм 307,54196863744 ± 2,4088E−7 °[2] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 12,9[3] һәм 13,07[2] |
Альбедо | 0,27 ± 0,023[2] |
Диаметры | 7,04 ± 0,04 km[2] |
Чор | 13 сентябрь 2023[d][2] |
Периастр вакыты | 2 460 392,8864352 ± 6,2943E−6 JD[2] |
Вакытлыча атамасы | 1952 BW[2], 1965 UG2[2], 1974 EQ[2], 1976 UO3[2], 1980 YE[2] һәм 1985 FC1[2] |
Тарихы
үзгәртү1985 елның 21 мартында Эдвард Боуэлл тарафыннан Андерсон-Меса обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1985 FC1» саналган.
Чыганаклар
үзгәртү- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 Minor Planet Center Database
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 JPL Small-Body Database
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=3842
Тышкы сылтамалар
үзгәртүШулай ук карагыз
үзгәртү- (3216) Харрингтон астероиды