(13530) Ninnemann
астероид
(13530) Ninnemann — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.
| (13530) Ninnemann | |
| ... хөрмәтенә аталган | Olaf Ninnemann[d] |
|---|---|
| Әүвәлгесе | (13529) Yokaboshi[1] |
| Киләсе | (13531) Weizsäcker[1] |
| Ачучы яки уйлап табучы | Луц Дитер Шмадель[d][1][2] һәм Фреймут Борнген[d][1][2] |
| Ачыш датасы | 9 сентябрь 1991[2] |
| Астраномик ачыш урыны | Обсерватория Карла Шварцшильда[d][2] |
| Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
| Ана җисем | Кояш |
| Апоүзәк | 2,455 а.б.[3] һәм 2,455598213732 ± 4,1287E−10 а.б.[2] |
| Периүзәк | 2,1585916 а.б.[3] һәм 2,157688651487 ± 1,5522E−9 а.б.[2] |
| Периүзәк аргументы | 243,7613 °[3] һәм 242,80056582452 ± 3,6617E−7 °[2] |
| Орбита эксцентриты | 0,06, 0,0642303[3] һәм 0,064576422614 ± 5,9127001E−10[2] |
| Орбита авышлыгы | 6,48325 °[3] һәм 6,484909331033 ± 3,2388E−8 °[2] |
| Орбита дәвере | 3,5 ел[3] һәм 1279,5849534493 ± 4,8435E−6 тәүлек[2] |
| Әйләнү периоды | 4,719767 сәг[2] |
| Зур ярымкүчәр | 2,3067553 а.б.[3] һәм 2,306643432082 ± 5,8208E−9 а.б.[2] |
| Калка төен озынлыгы | 210,07938 °[3] һәм 210,03854395283 ± 2,0573E−7 °[2] |
| Уртача аномалия | 120,82509 °[3] һәм 324,69260548529 ± 1,3417E−6 °[2] |
| Абсолют йолдыз зурлыгы | 13,8[3] һәм 13,95[2] |
| Альбедо | 0,28 ± 0,032[2] |
| Диаметры | 4,788 ± 0,168 km[2] |
| Чор | 13 сентябрь 2023[d][2] |
| Периастр вакыты | 2 460 325,9966966 ± 5,0445E−6 JD[2] |
| Вакытлыча атамасы | 1991 RS2[2] һәм 1997 JX16[2] |
Тарихы
үзгәртү1991 елның 9 сентябрендә Шмадель Л. Д., Ф. Бёрнген тарафыннан Таутенбург обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1991 RS2» саналган.
Чыганаклар
үзгәртү- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Minor Planet Center Database
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 JPL Small-Body Database
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=13530
Шулай ук карагыз
үзгәртү- (13531) Weizsäcker астероиды