(1259) Одьялла
астероид
(1259) Одьялла (лат. Ógyalla) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.
(1259) Одьялла | |
... хөрмәтенә аталган | Һурбаново[d] |
---|---|
Әүвәлгесе | (1258) Сицилия[1] |
Киләсе | (1260) Вальхалла[1] |
Ачучы яки уйлап табучы | Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2] |
Ачыш датасы | 29 гыйнвар 1933[2] |
Астраномик ачыш урыны | Обсерватория Хайдельберг-Кёнигштуль[d][2] |
Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
Ана җисем | Кояш |
Апоүзәк | 3,501 а.б.[3] һәм 3,49791886889 ± 2,1876E−9 а.б.[2] |
Периүзәк | 2,7084367 а.б.[3] һәм 2,714802186787 ± 2,1418E−9 а.б.[2] |
Периүзәк аргументы | 150,0938 °[3] һәм 150,92792666459 ± 8,6365E−7 °[2] |
Орбита эксцентриты | 0,132004, 0,1275924[3] һәм 0,126050513951 ± 8,4184E−10[2] |
Орбита авышлыгы | 2,38095 °[3] һәм 2,380657956155 ± 3,8919E−8 °[2] |
Орбита дәвере | 5,47 ел[3] һәм 1999,752348234 ± 1,876E−6 тәүлек[2] |
Әйләнү периоды | 17,334 сәг[2] |
Зур ярымкүчәр | 3,1045542 а.б.[3] һәм 3,106360527839 ± 1,9427E−9 а.б.[2] |
Калка төен озынлыгы | 75,00079 °[3] һәм 74,970922305455 ± 8,2514001E−7 °[2] |
Уртача аномалия | 202,36149 °[3] һәм 129,96031434302 ± 8,0026E−7 °[2] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 10,6[3] һәм 10,62[2] |
Альбедо | 0,066 ± 0,019[2] |
Диаметры | 36,111 ± 0,51 km[2] |
Чор | 13 сентябрь 2023[d][2] |
Периастр вакыты | 2 459 478,5876538 ± 8,9873E−6 JD[2] |
Вакытлыча атамасы | 1928 DJ1[2], 1928 FO[2], 1929 MA[2], 1933 BT[2], 1935 QE1[2], 1949 YN[2] һәм 1956 JF[2] |
Викиҗыентыкта |
Тарихы
үзгәртү1933 елның 29 гыйнварында Карл Райнмут тарафыннан Хайдельберг обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1933 BT» саналган.
Чыганаклар
үзгәртү- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 Minor Planet Center Database
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 JPL Small-Body Database
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=1259
Тышкы сылтамалар
үзгәртүШулай ук карагыз
үзгәртү- (2351) О’Хиггинс астероиды