Тихвин зираты (Санкт-Петербург)

Тихвин зираты
	Тихвин зираты
Нигезләнү датасы	1823
Рәсми исем	Тихвинское кладбище
Дәүләт	Россия
Административ-территориаль берәмлек	Санкт-Петербург
Мирас статусы	федераль әһәмияттәге Россия мәдәни мирас объекты[d]
Монда җирләнгәннәр төркеме	[d]
	Тихвин зираты Викиҗыентыкта

Тихвин зираты — Санкт-Петербургта Александр-Невский лаврасы территориясендә урнашкан зиратларның берсе.

Тарихы

XIX гасыр башына Александр-Невский лаврасының Лазарь зираты шыгрым тулы була һәм каберлекләр өчен яңа участок бүлеп бирергә карар ителә. Башта Яңа Лазарь дип аталган зиратка 1823 елда нигез салына^[1]. 1869—1871 елларда, Яңа-Лазаревский зиратының төньягында , Тихвин Божья Матерь могҗизалы иконасы исеме белән изгеләндерелгән кабер чиркәве төзелә. Византия-рус стилендәге гыйбадәтханә төзелешенә акча Полежаев сәүдәгәрләре тарафыннан бирелә, аларның гаилә әгъзалары өчен кабердә 13 кабер белән 20 урын бүлеп бирелә. 1876 елда Яңа Лазарь зираты Тихвин дип үзгәртелә. Гыйбадәтханә 1931 елда ябылып, почта бүлегенә әверелә.

Зират планы, 1914

Файл:Скульптура Льва.jpg

Санкт-Петербургтагы Александр Невский Лаврасының сәнгать осталары Некрополында арыслан скульптурасы

Зиратларны реконструкцияләү сәясәте кысаларында һәм Музей-Некрополын(соңрак - Шәһәр скульптура музее) булдыру белән бәйле рәвештә, Совет хакимияте 1935-1937 елларда зиратны яңадан торгыза (архитекторлары Э.Н.Сандлер һәм Э.К. Реймерс). Ул "Рәссамнар Некрополы" дип атала. Бу яңа барлыкка килгән "мемориаль парк" өчен шәһәрнең башка зиратларыннан ( Фарфоровский, Митрофаниевский (чиркәүләре белән бергә юк ителгән), Малоохтинский православие, Выборг Рим католик (юк ителгән), Смоленск православие, лютеран һәм әрмән, Волково православие һәм лютеран, Новодевичье һәм Никольский ) тарихи һәм сәнгать кыйммәтләре дип игълан ителгән 60ка якын кабер ташлары һәм һәйкәлләр китерелә. Шул ук вакытта, Тихвин зиратының үзендә бик күп каберләр җимерелә, ул вакыттагы хакимият сүзләре буенча, "аларның бәясе юк" ^[2] .

Некрополда XIX гасырның икенче яртысыннан безнең чорга кадәр куелган һәйкәлләр бар, бу гасыр ахырыннан һәм XX гасыр башыннан һәйкәлләр өстенлек итә.Бу һәйкәлләр өчен рус классицизмына хас образлы монументализм югалу хас. Һйкәлләр еш катлаулы композиция, икенчел детальләрнең байлыгы һәм портретларда - кешенең натуралистик образына омтылу белән аерылып тора, ул һәрвакыт сурәтләнгән кешенең образын ачуга булышмый. Һйкәлләр, билгеле бер дәрәҗәдә, аларның персонажларының иҗади бәйләнеше буенча төркемләнгән. Һәйкәлнең кабер ташы яки ценотаф булуы турында ачыклык юк.

Һәйкәл авторлары: С.И. Витали, П. П. Гальберг, И. Я. Забелло, В.А. Ганцбург, Н. А. Беклемишев, И. А. Лаверецкий , A. ИТеребенев , И.И. Бенуа, И. Э. Горностаев, А. В.Лансере, А.И. Щусев һ.б.

1966 елда Николай Черкасов күмелгәннән соң дистә еллар дәвамында зират ябык санала. Нигездә ул музей булганга. 1972 елда Франциядән күчерелгән композитор Александр Глазунов һәм 1989 елда биредә җирләнгән Георгий Товстоногов өчен генә ташлама ясала. Хәзерге вакытта зират Александр Невский Лаврасы территориясенә керми.

Күмелгәннәр

А. Даргомыжский каберендәге һәйкәл

Похороненные на Тихвинском кладбище

Югалтылган каберләр

Абаза Александр Аггеевич ( 1821—1895 ) Дәүләт контроллеры, финанс министры.
Алексей (Шестаков) (1754—1826) Схимонах Метрополит Серафимның духовнигы; император Александр I белән 1825 елда ул Таганрогка киткәнче сөйләшә.
Баҗанов Василий Борисович ( 1800—1883 ) Протопресвитер, империя духовнигы.
Бехтерева Наталья Петровна (1860—1926) В. М. Бехтеревның хатыны, ми институтына нигез салучы.
Валуев Петр Александрович ( 1814—1890 ) Эчке эшләр министры, Министрлар комитеты рәисе; шагыйрь П. А. Вяземскийның кияве.
Вяземский Павел Петрович ( 1820—1888 ) П.А. Вяземскийның улы ; тарихчы, язучы, Борынгы Язулар җәмгыятенә нигез салучы.
Гейденрейх Богуслав Богуславович ( 1818—1895 ) архитектура академигы.
Гьорсеванов Михаил Николаевич ( 1830— 1907 ) Тимер юл институты директоры, Россия Техник Жәмгыятенә нигез салучы, порт объектларының төп белгече, Себер аръягы тимер юл проектын ясаучыларның берсе.
Демидов, Павел Николаевич ( 1798—1840 ) заводчы, Фәннәр Академиясенең Демидов премиясенә нигез салучы.
Дубасов Федор Васильевич ( 1845—1912 ) генерал- адьютант, адмирал, Мәскәү генерал-губернаторы.
Дурново Иван Николаевич ( 1835—1903 ) Эчке эшләр министры, Министрлар комитеты рәисе.
Карамзина Елизавета Николаевна (1821—1891) Н. М. Карамзинның кызы, Б.А. Коливанова белән никахтан.
Карамзина Софя Николаевна (1802—1856) Н.М. Карамзинның кызы, Э.И. Протасова белән беренче никахыннан. 1802 елда үлгән.
Карташевская Надежда Тимофеевна (?— 1887 ) Язучы С. Т. Аксаковның апасы, математик Г. А. Карташевскийның хатыны
Леонтьев Николай Степанович (1862—1910), Россия хәрби һәм сәяси лидеры, Эфиопия тикшерүчесе.
Мещерская Екатерина Николаевна ( 1806—1867 ) М. Карамзинның кызы
Михайловский-Данилевский Александр Иванович ( 1790—1848 ) 1812 елгы патриотик сугыш катнашучысы, хәрби тарихчы, сенатор, генерал-лейтенант.
Нольде Эммануил Юльевич ( 1854—1909 ) Министрлар Комитетының баш башкаручысы.
Остелецкий Константин Степанович ( 1847 - 1904 ) вице-адмирал, мина инспекторы.
Петров Василий Петрович ( 1778—1829 ) Александр Невский Лаврасы архитекторы.
Попов Лев Васильевич ( 1844—1906 ) Хәрби медицина академиясе академигы, табип.
Рикорд Петр Иванович ( 1776—1855 ) Адмирал, Камчатка һәм Төньяк Тын океанны өйрәнүче, диңгез фәнни комитеты рәисе, Пароход комитеты председателе.
Рикорд Людмила Ивановна ( 1794—1883 ) рус язучысы, адмирал П.И Рикордның хатыны
Рожественский Зиновий Петрович ( 1848—1909 ) вице-адмирал, 2-нче Тын океан отряды командиры.
Саблуков Александр Александрович ( 1783—1857 ) Генерал-лейтенант, инженер, центрифуга насосын уйлап табучы.
Сибирский Николай Александрович (11/19/1827 - 07/07/1843) Чингизид, кенәз, Себернең соңгы ханы Кучум нәселеннән.
Сипягин Дмитрий Сергеевич ( 1853—1902 ) Эчке эшләр министры, жандарм башлыгы;
Стояновский Николай Иванович ( 1820— 1900 ) Дәүләт Советының гражданлык һәм рухи эшләр бүлеге рәисе, Россия музыка җәмгыяте вице-председателе.
Суворов-Рымникский Константин Аркадиевич, (1809—1878). А. В. Суворов оныгы
Сухозанет Иван Онуфриевич ( 1788— 1861 ) генерал- адьютант, сакчылар артиллерия корпусы башлыгы.
Танеев Александр Сергеевич ( 1785— 1866 ) сенатор, стас-секретарь, үз канцеляриясенең 1 бүлеге идарәчесе.
Чайковский Петр Ильич ( 1840—1893 ) рус композиторы, укытучы, дирижер һәм музыка тәнкыйтьчесе.

Искәрмәләр

↑ Тихвинское кладбище / Александро-Невская лавра // Российская национальная библиотека.
↑ НЕКРОПОЛЬ МАСТЕРОВ ИСКУССТВ

Әдәбият

Нетунахина Г. Д. Музей городской скульптуры. — Л.: Лениздат. 1981
Антонов В. В., Кобак А. В. Святыни Санкт-Петербурга. Историко-церковная энциклопедия в трех томах. — СПб.: Издательстро Чернышева, 1994—1996.
Алфавитный указатель исторических могил, находящихся на кладбищах гор. Петрограда и его окрестностей // Отдел IV: Алфавитный указатель исторических могил… // Весь Петроград на 1917 год, адресная и справочная книга г. Петрограда. — Петроград: Товарищество А. С. Суворина — «Новое время», 1917. — С. 486—489. — ISBN 5-94030-052-9.

Сылтамалар

[[Төркем:]]

[1] Тихвинское кладбище / Александро-Невская лавра // Российская национальная библиотека.

[2] НЕКРОПОЛЬ МАСТЕРОВ ИСКУССТВ

[1]

[2]