Сыер сатыш татар халык уены.

Сыер сатыш
Уенчылар саны
күп
Уйнау урыны

Уйнау тәртибе

үзгәртү

Балалар бер рәткә тезелеп утыралар. Берсе уенны алып баручы була. Ул һәрберсеннән: «Сыер сатам, кайсы җирен аласың?» — дип сорап чыга. Тегеләр: «Итен, мөгезен, башын, колагын, койрыгын», — дип төрлесе төрлечә әйтә. Шуннан сатучы киредән килеп һәрберсе белән әңгәмә корып чыга. Әңгәмәне ул болай башлый:

— Әйе, юк димәскә,
Уйнамаска, көлмәскә,
Ак, карага тимәскә.

«Син сыерның кайсы җирен алдың?» — ди һәм өстәп төрле сораулар бирә. Сатып алучы җавап биргәндә гел башта әйткән сүзен генә кабатларга тиеш. Нәтиҗәдә, мондый сөйләшүләр килеп чыга:

— Әтисенең исеме ничек?
— Койрык.
— Башың кайда? — Койрыкта.
Сатып алучы бу вакытта «әйе», «юк» димәскә һәм көлмәскә дә тиеш. Кайсысы шартны бозса, ул сатучыга бер әйберен бирергә тиеш.

Уен шул рәвешчә рәт буенча кабатлап-кабатлап уйнала да, ахырда бер генә уен шартын үти алган бала кала. Ул «самавыр» була һәм уенны алып баручы белән калганнарга җәза бирә. Уен шуның белән тәмам була.

Чыганаклар

үзгәртү
  • Татар балалар фольклоры./Төзүчесе Рәшит Ягъфәров. — Казан: «Раннур» нәшрияты, 1999.