Семиозёрка урманы
Семиозёрка урманы — Татарстан Республикасының Биектау һәм Яшел Үзән районнарында урнашкан региональ әһәмияттәге табигать һәйкәле[1][2].
| Семиозёрка урманы | |
 | |
| Дәүләт |
 Россия |
|---|---|
Барлыкка килү тарихы үзгәртү
Солонка елгасының сулъяк яры буйлап Яшел Үзән районының Берновый Кавал авылыннан көньяк-көнбатышка һәм Татарстан АССРның (хәзерге Татарстан Республикасы) Биектау районы Семиозёрка авылыннан төньякка таба урман массивы төбәкнең Министрлар советы тарафыннан 1986 елның 26 декабрендә аеруча саклана торган табигый территориягә бүленә, аңа табигать һәйкәле статусы бирелә[3].
Флора һәм фауна үзгәртү
Табигать һәйкәле территориясендә чыршы һәм юкә, каен һәм усак агачлары булган ылыслы-киң яфраклы урманнар үсә; куакларда чикләвек, марҗа алкасы, зелпе өстенлек итә; үлән япмасында - шнитка, (мercurialis perennis), йонлы кыяк үсә[4][5].
Татарстан Республикасының Кызыл китабына кертелгән төрләр арасында абага, гнездовка, (сephalanthera rubra), (рlatanthéra bifólia) чын кәккүк читеге, (pipactis atrorubens), бүре җиләге, гадәти, (рýrola chlorántha), омфало́дес очрый. XIX гасырда Сергей Коржинский тарафыннан күрсәтелгән эре чәчәкле кәккүк читеге һәм тамчысыман кәккүк читеге, (Gentiána pneumonánthe) һәм күпьеллык абага хәзерге вакытта билгеләп үтелми[4].
Төбәк Кызыл китабына кертелгән хайваннар арасында төн күгәрчене билгеләп үтелә[4][5].
Тарихи һәм дини кыйммәт үзгәртү
Табигать һәйкәле шулай ук тарихи кыйммәткә ия — аның территориясендә XVII гасыр Семиозерка монастыре корылмалары өлешчә сакланган. Православие динендәге дин тотучыларның биредә булган «Изге чишмә» дә хаҗ кылу урыны булып тора[4].
Искәрмәләр үзгәртү
- ↑ Semiozerskij les. 2021-07-05 тикшерелгән.
- ↑ Потапова, 2006
- ↑ Постановление СМ ТАССР от 26 декабря 1986 г. N 649
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Семиозерский лес. 2021-07-05 тикшерелгән.
- ↑ 5,0 5,1 Семиозёрский лес. 2021-07-05 тикшерелгән.
Әдәбият үзгәртү
- Сводный список особо охраняемых природных территорий Российской Федерации : Ч. 2 : Приволжский федеральный округ, Уральский федеральный округ, Сибирский федеральный округ, Дальневосточный федеральный округ. / Н. А. Потапова и др.. — Москва: ВНИИприроды [и др.], 2006. — 363 с. — ISBN 5-7640-0031-9.
- Постановление Совета министров Татарской АССР от 26.12.1986 № 649. «О признании природных объектов государственными памятниками природы местного значения».