Нурихан Фәттах: юрамалар арасында аерма

Нурихан Фәттах [[1928 ел|1928 елның]] [[25 октябрь|25 октябрендә]] [[Башкортстан]] АССРның [[Яңавыл районындагырайоны]]ндагы [[Күчтавыл]] дип аталучы кечкенә татар авылында крестьян гаиләсендә туган. [[1946 ел|1946 елда]] беренче номерлы Яңавыл урта мәктәбен тәмамлаганнан соң, [[Казан]]га килеп, [[Казан дәүләт университеты|Казан дәүләт университетының]] татар теле һәм әдәбияты бүлегендә укый. Университетны уңышлы тәмамлаганнан соң, [[1951 ел|1951 елдан]] [[1952 ел]]га кадәр [[Татарстан китап нәшрияты|Татарстан китап нәшриятының]] яшьләр һәм балалар әдәбияты редакциясендә редактор, ә 1952-1953 елларда [[Чистай]] шәһәрендә "Сталин байрагы" исемле өлкә газетасы редакциясендә тәрҗемәче булып эшли. [[1953 ел|1953 елның]] маеннан, яңадан Казанга кайтып, профессиональ язучылык эшенә күчә.

Нурихан Фәттах балачагыннан ук [[әдәбият]] белән кызыксына торган була, мәктәптә укыган чагында ук хикәяләр[[хикәя]]ләр, шигырьләр[[шигырь]]ләр яза башлый. Студент елларында халык авыз иҗаты әсәрләрен җыя, халык риваятьләрен, йолаларын өйрәнә. Нурихан Фәттахның беренче шигырьләре [[1944 ел|1944 елда]] "Совет әдәбияты" (хәзерге [["Казан утлары"]]) журналында, ә [[1948 ел|1948 елда]] "Безнең хикәяләр" исемле күмәк җыентыкта беренче проза әсәре басыла. [[1955 ел]]да студент тормышын чагылдырган "Сезнеңчә ничек?" романын[[роман]]ын тәмамлый, һәм бу әсәр 1956нчы елда "Совет әдәбияты"нда басылып чыга.

[[1962 ел|1962 елда]] язучы "Бала күңеле далада" исемле зур романын[[роман]]ын яза, һәм берничә елдан соң аның "Мөдир Саҗидә" исемле повесте дөнья күрә.

Алтмышынчы еллардан башлап Нурихан Фәттах үзенең төп игътибарын тарихи әсәрләр ягына таба юнәлтә. Әдип "Ител суы ака торур" ([[1970 ел|1970]]), "Сызгыра торган уклар" (беренче китап,[[1977 ел|1977]]) романнарын, "[[Кол Гали]]" ([[1973 ел|1973]]) трагедиясен, "Ерак гасырлар авазы" ([[1976 ел|1976]]) исемле фәнни хезмәтен язып, татар әдәбиятында күтәрелмәгән тарих темасын яктырта.