Күренмә нурланыш: юрамалар арасында аерма

Контент бетерелгән Контент өстәлгән
MalTsilna (бәхәс | кертем)
кТөзәтмә аңлатмасы юк
MalTsilna (бәхәс | кертем)
кТөзәтмә аңлатмасы юк
Юл номеры - 19:
[[Гёте, Иоганн Вольфганг фон|Гёте]], Ньютоннан аермалы буларак, спектр яктылыкның төрле өлешләрен кушу сәбәпле барлыкка килә дип санаган. Яктылыкның киң нурларын күзәтеп, ул призма аша чыкканда нурның кырыйларында кызыл-сары һәм күк төсләр булуын, ә алар арасындагы яктылыкның ак булып калуын ача, спектр әлеге кырыйларны бер-берсенә җитәрлек якынайтканда барлыкка килә.
 
XIX гасырда, [[УльтрафиолетУльтрашәмәхә нурланыш|ультрафиолетультрашәмәхә]] һәм [[Инфракызыл нурланыш|инфракызыл]] нурланышларны ачканнан соң, күренүче спектрны аңлау төгәлрәккә әйләнә.
 
XIX гасыр башында [[Томас Юнг]] һәм [[Гельмгольц, Герман Людвиг Фердинанд|Герман фон Гельмгольц]] күренүче нурланыш спектры һәм төсле күрү арасындагы бәйләнешне шулай ук тикшерәләр. Аларның [[Гельмгольц төссизү теориясе|төсле күрү теорияләре]] кеше күзенең төсләрне аеру өчен рецепторларның өч төрен куллануын дөрес аңлата.
 
== Күренүче нурланыш чикләре характеристикасы ==