Шәрәф Мөдәррис: юрамалар арасында аерма

Шәрәф Мөдәррис [[1919 елныңел]]ның 1 ноябрендә хәзерге Татарстанның Чүпрәле районы Түбән Каракитә авылында крестьян гаиләсендә туган. Башлангыч белемне үз авылында ала, җидееллык мәктәпне күрше Мунчәли авылында тәмамлый һәм [[1935 елдаел]]да Казанга килеп, педагогика институты каршындагы рабфакка укырга керә. Аннары ике еллык укытучылар институтында укый. [[1933 елданел]]дан ук шигырьләре белән матбугатта күренә башлаган Ш.Мөдәррис студентлык чорында аеруча дәртләнеп иҗат итә.1937 елда ук инде “Үскәндә” исемле беренче шигырьләр җыентыгы дөнья күрә. Шагыйрьнең әдәби тәрҗемә өлкәсендәге беренче тәҗрибәләре дә шушы чорда башлана. [[1941 елдаел]]да аның тәрҗемәсендә чуваш әдәбияты классигы Константин Ивановның атаклы “Нарспи” поэмасы басылып чыга.

[[1941 елдаел]]да Ш.Мөдәррис Кызыл Армия сафына алына. Шул ук елның җәендә Смоленск өлкәсендә барган канлы сугышларның берсендә Ш.Мөдәррис яраланып, контузия ала һәм Мәскәү госпиталенә озатыла, аннан сәламәтлеген ныгыту өчен Казанга һәм туган авылына кайта. [[1942 елдаел]]да ул яңадан сугышка китә, минометчы-солдат булып Төньяк – Көнбатыш фронтында сугыша, шул ук фронтта татар телендә чыга торган “Ватан өчен” газета редакциясендә хәрби корреспондент булып хезмәт итә.1944–1945 елларда Ш.Мөдәррис бу эшен “Җиңү байрагы”, “Фронт хакыйкате” исемле фронт газеталарында дәвам иттерә. Ш.Мөдәрриснең бу чор поэтик иҗатының да төп эчтәлеген тәшкил итә. “Тупчы Ваһап” (1943) исемле күләмле эпик поэмасында шагыйрь үзе аралашып яшәгән гади совет кешеләренең хисләрен, сугыштагы батырлыкларын, аларның гуманизмын, фашизмга үтергеч нәфрәтләрен тасвирлый.

Армиядән кайткач, төрле газета редакцияләрендә әдәби хезмәткәр булып эшли. [[1956 елдаел]]да ул М.Горький исемендәге әдәбият институтын тәмамлый.

Шәрәф Мөдәррис шигъри талантының ачылып җиткән чорында, [[1963 елныңел]]ның 28 апрелендә вафат булды.