Людвиг Филипп Тишбейн
Людвиг Филипп Тишбейн (немец телендә: Ludwig Philipp Tischbein; 1744 елның 15 августы, Кирхберг —1806 елның 27 мае, Санкт-Петербург) — немец рәссамы: живописец, архитектор, рәсем ясаучы һәм гравёр, офорт остасы, акварелист, театраль декоратор. Дүрт буынны кертүче зур мирас рәссамнары гаиләсе әгъзасы. Иоганн Фридрих Август Тишбейнның бертуганы. Россиядә эшләгән.
| Җенес | ир-ат[1] |
|---|---|
| Ватандашлык | Германия |
| Туу датасы | 1744[2] |
| Туу урыны | Кассел, Һессен, Германия[1] |
| Үлем датасы | 1806[2] |
| Үлем урыны | Санкт-Петербург, Россия империясе[1] |
| Ата | Иоганн Валентин Тишбейн[3] |
| Ыруг | Tischbein family[d] |
| Һөнәр төре | мигъмар, мастер офорта |
| Активлык урыны | Кассел[1], Рим[1], Париж[1] һәм Санкт-Петербург[1] |
| Автор буларак авторлык хокуклары халәте | автор хокукларына иялек вакыты тәмам[d] |
Тәрҗемәи хәле
үзгәртүЖивописьне әтисеннән - рәссам Иоганн Валентин Тишбейннан (1715—1768) һәм абыйсыннан - живописец-акварелист Иоганн Антон Тишбейн Гамбурглыдан (1720—1784) өйрәнгән. Сәнгатен Италиядә камилләштергән. Кассельдә ландграф Фридрих II Гессен-Кассельленең стипендиаты, театраль рәссам буларак эшләгән. Аннан соң Римда һәм Парижда. Кассель академиясендә рәсемгә өйрәткән[4].
1773 елда Россиягә килгән һәм театраль-декорацион сәнгать белән шөгыльләнгән. Санкт-Петербург һәм Мәскәү манзараларын сурәтләгән. Архитектор буларак Тома де Томонның ярдәмчесе булган. 1782 елдан бирле Санкт-Петербургта Большой театр бинасының төзелешен тәмамлаган[5]. Театр бинасын 1775 елда Антонио Ринальди проекты буенча кора башлаганнар. Соңыннан, Ринальди төзелеш басмаларыннан егылып төшкәч һәм шәхсән эш барышын күзәтә алмагач, императрица Екатерина II Людвиг Филипп Тишбейнга яңа проект барлыкка китерергә һәм төзелешне күзәтергә кушкан.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 RKDartists
- ↑ 2,0 2,1 Artnet — 1998.
- ↑ https://www.lagis-hessen.de/pnd/119317354
- ↑ Hessische Biografie.
- ↑ Русский биографический словарь : в 25-ти томах.
Чыганаклар
үзгәртү- Anni Rettberg. Die 41 künstlerisch tätigen Nachkommen des Hainaer Hospitalbäckers Johann Heinrich Tischbein. — Tafel, 1985.
- Friedrich Wilhelm Strieder. Grundlage zur Hessischen Gelehrten- und Schriftsteller-Geschichte. — Marburg, 1812. — S. 16, 221ff. und Bd. 18, S. 513.
- Hans Vollmer. Tischbein… // Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. — Bd. 33. — Калып:Lpz., 1948. — S. 205—215 u. 3 Seiten Stammtafel.
- Kurt Luthmer. Die hessische Malerfamilie Tischbein. Dem Verein für hessische Geschichte und Landeskunde zu seiner Hundertjahrfeier. — Kassel, 1934.