Никола Иванов
Николай Иванов (болг. Николай Иванов; 1861 елның 2 марты — 1940 елның 10 сентябре) - Болгар хәрби комиссары, инфантериядән генерал, 1894-1896 елларда армия штабы башлыгы, 1896-1899 елларда Болгария сугыш министры. 2 нче Болгар армиясе белән Балкан сугышлары вакытында җитәкчелек итә, 1913 елның мартында Адрианопольне алуда катнаша.
| Никола Иванов | |
|---|---|
 | |
| Монарх | Фердинанд I |
| Туган | 2 (14) март 1861[1] Калофер[d], Карлово[d], Пловдивская область[d], Болгария |
| Үлгән | 10 сентябрь 1940[1] (79 яшь) София, Болгария |
| Белем | Национальный военный университет имени Васила Левского[d] һәм Априловская гимназия[d] |
| Сугышлар/бәрелешләр | Сербско-болгарская война[d], Первая Балканская война[d] һәм Вторая Балканская война[d] |
Биографиясе
үзгәртүЧыгыш һәм белем
үзгәртүНиколай Иванов 1861 елның 2 мартында Калоферда туган. Апрель гимназиясендә укыган (болг.) Габровода һәм Стамбулдагы «Галата-Сарай " Солтан лицеенда (1875-1877). 1878 елда Рус-Төркия сугышы фронтка китә, вольнопределяющихся (болг) командиры итеп билгеләнә.) Йөзүчедә бер елдан соң Софий хәрби училищесын тәмамлый. 1879 елның 10 (22 май) подпоручиклар булып эшли, бер елдан Көнчыгыш Урумелий ополчениесе итеп билгеләнә.1 нче һәм 2 нче пехотлы йөзүче дружиналарда хезмәт иткән. 1881 елның 9 февралендә поручикка бирелә. 1882-1885 елларда Санкт-Петербургта Генераль штабның Николаевка академиясендә укый.
Хәрби карьера
үзгәртүБолгарияне берләштерүдә катнаша. 1885 елның 9 сентябрендә Тырново-Сеймен отряды штаб начальнигы итеп билгеләнә.). Сербия-Болгар сугышы вакытында Көнбатыш отрядының үзәк колоннасы башлыгы каршындагы йөкләү буенча офицер, Пиротск сугышы катнашучысы. 1886 елда сугыштан соң кенәз Александр I флигель-адъютант, 1887 елдан хәрби Министрлык каршындагы Строй-инспекторлык бүлеге башлыгы итеп билгеләнә. Майор (1887 елның 1 апреле), 1888 елдан 10 нчы пехот полкы командиры, 1889 елдан 4 нче бригада штаб башлыгы, 1890 елдан 4 нче кавалерий полкы командиры.1891 елның 2 августында подполковникларга, 1891-1894 елларда гаскәр башлыгы ярдәмчесе һәм штаб җитәкчесе (1894 елның 10 маенда 1896 елның 29 ноябрендә) җибәрелә. Полковник (1895 елның 12 августында), 1896 елның 17 ноябрендә сугыш министры вазыйфаларын вакытлыча башкаручы итеп билгеләнә, 1896 елның 29 ноябреннән 1899 елның 30 гыйнварына кадәр Хөкүмәттә хәрби министр Константин Стоилов. Болгар кризисыннан соң качкан Россия офицерларының кайтуын тәэмин итә. 1899-1903 елларда полковник исеменә Иванов 4 нче Прослав пехот дивизиясе, 1903-1907 елларда-2 нче Пехот дивизиясе командиры була. 1900 елның 15 (27 ноябре) генерал-майорда 1907 елдан бирле 2 нче хәрби-инспекция өлкәсе башлыгы булып эшли. 1912 елның 2 августында патша Фердинанд I идарәсенең 25 еллыгы уңаеннан генерал-лейтенантлар янына җибәрелә-бу Болгария тарихында беренче очрак була, ул чакта генерал-лейтенантлар запастагы офицер түгел, ә эшләгән офицерны җитештерәләр.
Дәреслек пар
үзгәртү
Генерал-лейтенант Иванов 1912 елның сентябреннән 1913 елның июленә кадәр 2 нче Болгар армиясе белән җитәкчелек итә. Беренче Балкан сугышы вакытында уңышлы адрианопольне алуда катнаша. Икенче Балкан сугышы вакытында грек армиясенә каршы сугыш алып бара, 1913 елның 16 июненнән 17 июленә кадәр Кукуш — Горна-Джумая линиясендә 18 июльдә төп фатир каршындагы поручениялар буенча офицер итеп билгеләнә. 1913 елның июленнән вазифаны калдырып, 1913 елның 7 августында тыныч килешү төзегәннән соң запаска китәләр. Запастагы кала Беренче бөтендөнья сугышы вакытында, иҗтимагый эшчәнлек һәм публицистика белән шөгыльләнә. Запастагы офицерлар җәмгыяте рәисе София. Инфантериядән Генерал (1936 елның 6 мае). 1940 елның 10 сентябрендә Софиядә вафат була.
Воинские дигән мактаулы исем
үзгәртү- Прапорщигы (10 май, 1879)
- Подпоручик (3 ноябрь, 1879)
- Поручик (9 февраль, 1881)
- Капитан (9 сентябрь 1885)
- Майор (1 март, 1887)
- Подполковник (2 август, 1891)
- Полковник (12 август, 1895)
- Генерал-майор (15 ноябрь, 1900)
- Генерал-лейтенант (2 август, 1912)
- Генерал нче инфантерии (6 май 1936)
Бүләкләре
үзгәртү- Калып:Флаг Болгарии Ордены, «сугышта күрсәткән батырлыгы Өчен» II дәрәҗә һәм IV дәрәҗә 2 нче сыйныф
- Калып:Флаг Болгарии «Орденын тапшырды, Изге Александр», I һәм II дәрәҗә белән бриллиантами
- Калып:Флаг Болгарии Ордены, «хәрби казанышлары өчен» I дәрәҗә
- Калып:Флаг Болгарии «Орденын Стара планина» I дәрәҗә белән мечами (үлгәннән соң)[2]
- Калып:Флаг России Ордены, Изге Анна I дәрәҗә белән алмазами һәм II дәрәҗә белән бриллиантами
Ордены Короны Италия I дәрәҗә (Кавалеры Зур хач)- Калып:Флаг Франции Ордены Мактаулы легиона III дәрәҗә (Командор)
- Калып:Флаг Германской империи Ордены Короны I дәрәҗә
- Калып:Флаг Австро-Венгрии Императорский австрийский ордены Франца Иосиф II дәрәҗә (Кавалеры командорского хач йолдыз белән)
- Калып:Флаг Османской империи Ордены Меджидие I дәрәҗә
- Калып:Флаг Османской империи Ордены да Бар II дәрәҗә
- Калып:Флаг Румынии Ордены Короны Румыния I дәрәҗә
Ордены Таковского хач I дәрәҗә- Калып:Флаг Королевства Югославия Ордены Изге Саввы I дәрәҗә
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Библиография
үзгәртүНиколай Иванов. 1912-1913 еллар том И. - София: армия хәрби-тикшеренү фонды типографиясе, 1924.
Николай Иванов. 1912-1913 елларда Балкан сугышы Икенче Том. - София, 1925 нәшрият=армия хәрби-тикшеренү фонды типографиясе.
Төрле формадагы конденсаторлар
үзгәртүӘдәбияты
үзгәртү- Недев, С, Командването бу българската гаскәрләре през войните өчен национално обединение, София, 1993, Военноиздателски комплексы „Св. Исмендәге Победоносец“, с. 68-69
- Съвременна пехота, статия Генерал нче пехотата Никола Иванов, София, октомври 1940, Изд. Пехотна инспекциясе, стр 44, 45
- Ташев, Ташо. Министрите бу България 1879-1999. София, АИ „Проф. Марин Дринов“ / Изд. бу МБ, 1999. ISBN 978-954-430-603-8 / ISBN 978-954-509-191-9.
- Фотография генерал Николы Иванова, подполковник Генераль штабның 1895-1896 елларда сайтында Lost Bulgaria