Елена Нестерова
Елена Васильевна Нестерова (1938 елның 13 июне, Ростов-на-Дону, ССРБ — 1986 елның 14 августы, шунда ук) — рус совет шагыйрәсе.
| Елена Нестерова | |
|---|---|
| Туган | 13 июнь 1938 Ростов-на-Дону, РСФСР, СССР |
| Үлгән | 14 август 1986 (48 яшь) Ростов-на-Дону, РСФСР, СССР |
| Ватандашлыгы |  СССР |
| Әлма-матер | Санкт-Петербург дәүләт мәдәният институты[d] |
| Һөнәре | шагыйрь, язучы |
| Сәяси фирка | Советлар Берлеге коммунистик фиркасе |
Тормыш юлы
үзгәртүЕлена Нестерова 1938 елның 13 июнендә Ростов-на-Донуда туа.
1955 елда унъеллыкны тәмамлап, Ленинград мәдәният институтына укырга керә һәм 1959 елда аны уңышлы тәмамлый. Аннары К. Маркс исемендәге Ростов өлкә фәнни китапханәсендә методист булып эшли.
Шигырьләр яза башлый, 1960 елда аларны «Дон» журналы бастыра. Бу һәм башка шигырьләр Ростиздатта дөнья күргән беренче «Ишкәкләр» җыентыгына кертелә.
1964 елда Нестерова СБКФ сафына керә[1].
Тормыш тәҗрибәсен туплап, Нестерова «Иван Франко» теплоходы экипажына килә һәм ерак илләр ярларына рейсларда катнаша[2].
Туган шәһәренә кайткач, янә өлкә китапханәсенә методист булып урнаша, анда алга таба төрле вазыйфаларда эшли; күпмедер вакыт шулай ук Ростов мәдәният-агарту училищесында укыта.
Бу вакыт эчендә Елена Нестерова шигырьләр яза, аларны күмәк җыентыкларда һәм журналларда бастыра, алар арасында «Огонёк», «Юность», «Москва», «Смена», «Советская женщина», «Дон». Әмма «Икенче сүз «шигырь җыентыгын ул 1975 елда гына чыгара ала. Аның өчен 1976 елда Нестерованы ССРБ Язучылар берлегенә кабул итәләр.
1979 елда Нестерова «Дон» өлкә яшьләр әдәби иҗат берләшмәсе җитәкчесе итеп билгеләнә. Ул күп кенә Дон шагыйрьләренә ярдәм итә. Берләшмә эшчәнлегендә Георгий Булатов, Геннадий Жуков, Игорь Бондаревский, Виталий Калашников, Александр Брунько катнаша. Шулай ук ул «Танаис» музей-тыюлыгында аның директоры Валерий Чеснок катнашында оештырылган һәм бүгенге көнгә кадәр үткәрелә торган «Пушкин һәм борынгы» бәйрәмен алып беренче баручысы була.
Бу вакытта Ростиздат аның «Апрель давылы» (1979) һәм «Апрель давылы» (1982) китапларын, ә Мәскәүнең «Современник» нәшрияты «Дулкын эзе» (1984) шигырьләр җыентыгын чыгара.
Нестерова шигырьләренең төп темасы — заманча хатын-кызның эчке дөньясы. Шулай ук Атоммаш турында күп шигырьләр һәм «Алена Арзамасская» поэмасын язган.
1986 елда «Хатын-кыз монологы» җыентыгын бастыруга әзерлек вакытында Нестерованың редактор белән низагы туа. Ростов шагыйрьләре Николай Скрёбов[3] һәм Любовь Волошинова[4] раслаганча, бу аның өчен авыр булган. 1986 елның 14 августында Елена Нестерова билгесез шартларда вафат була.
Бүләкләр
үзгәртү- Хөрмәт Билгесе ордены (1976)
Хәтер
үзгәртү- 2008 елда Ростов-на-Донуда «Странник» нәшриятында шагыйрә тууына 70 ел тулуга багышланган «Венок Елене» җыентыгы дөнья күрә. Аңа элек Нестерованың басылмаган шигырьләре, шулай ук аңа багышланган шигырьләр, аның дуслары һәм укучыларының истәлекләре керә.
Китаплар
үзгәртү- Весла. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1964. — 47 с. — 3000 экз.
- [Стихи]. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1968. — 23 с. — (Поэзия Дона). — 3000 экз.
- Второе слово. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1975. — 39 с. — 5500 экз.
- Апрельская буря: Лирика. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1979. — 109 с. — 5000 экз.
- Рассветные окна: Стихи и поэма [«Алёна Арзамасская»]. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1982. — 79 с. — 5000 экз.
- След волны. — М.: Современник, 1983. — 78 с. — (Новинки «Современника»). — 10 000 экз.
- Монолог женщины. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1987. — 190 с. — 5000 экз.
- До последнего вздоха. — Ростов-на-Дону: Кн. изд-во, 1992.
Әдәбият
үзгәртү- Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. — изд. 2-е, испр. и доп. — Ростов н/Д.: Кн. изд-во, 1986. — С. 226—231. — 416 с. — 20 000 экз.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. — изд. 2-е, испр. и доп. — Ростов н/Д.: Кн. изд-во, 1986. — 416 с. — 20 000 экз.
- ↑ Скрёбов Н. М. Молчаливая песня // Венок Елене: Сборник памяти Е. В. Нестеровой / Сост. Волошинова Л. Ф.. — Ростов-на-Дону: «Странник», 2008. — С. 46. — 80 с.
- ↑ Скрёбов Н. М. Молчаливая песня // Венок Елене. — С. 47—48.
- ↑ Волошинова Л. Ф. Вспоминаю Елену Васильевну… // Венок Елене. — С. 57—58.
Сылтамалар
үзгәртү- Нестерова, Елена Васильевна // Большая русская биографическая энциклопедия (электронное издание). — Версия 3.0. — М.: Бизнессофт, ИДДК, 2007.