Гатчина
Гатчина (рус. Гатчина) — Россия Федерациясенең Ленинград өлкәсендә урнашкан шәһәр.
 | |
.svg) | |
| Халык саны | 91 719 (2024, халык санын бәяләү, самое последнее значение)  |
|---|---|
| Кардәш шәһәрләр | Котбридж[d], Эспоо, Эттлинген, Лексиңтон һәм Энчёпинг[d] |
| География | |
| Ил | Россия |
| Мәйдан | 28.75 км² |
| ДДӨБ | 100 метр |
| Координатлар | 59°34'6.276"тн, 30°7'22.411"кнч |
| Почта индексы | 188300, 188319, 188301, 188302, 188303, 188304, 188305, 188306, 188307, 188308, 188309, 188310 |
| Телефон коды | 81371 |
 | |
Халык саны — 95 860 кеше (2014)[1].
Сәгать поясы
үзгәртү
Гатчина Мәскәү вакыты (Moscow Time Zone, MSK) сәгать поясында урнашкан. UTC белән аермасы +3:00 сәгать тәшкил итә.
Тарих
үзгәртү
Гатчина территориясендә иң иртә археологик табылдыклар XIII гасырдан билгеле, әмма биредә беренче танылган документаль таныклык 1500 елда барлыкка килә.
1610-1617 елларда Рус-Швед сугышы вакытында Хотчино авылы булган ижора җире чит ил гаскәрләре тарафыннан 26 яшьлек швед полководецлары Горн Эверт һәм 28 яшьлек Якоб Делагарди командованиесе астында кулга алына.
1617 елда Столбово тынычлык килешүенә кул куела, аның буенча Приневские һәм Карелия җирләре Швециядә кала, Россия аңа 20 000 сум көмеш түли. Шуңа күрә Швеция хакимияте лютеран-колонистларны күчереп, аларга төрле ташламалар биргән.
1765 елда Екатерина II үзенең фавориты-графигы Григорий Орловка киң Гатчин җирләрен бүләк итә. 1766 елның җәендә бинада архитектор Антонио Ринальди проекты буенча зур Гатчина сарае төзелә, инглиз паркы булдыру һәм аучылык биләмәләрен төзекләндерү эшләре башлана.
XVIII гасыр ахырында Гатчина Гатчина өязенең үзәгенә әверелә.
1792 елда Алексей Андреевич Аракчеев Гатчина коменданты итеп билгеләнә һәм соңыннан варис-цесаревичның барлык коры җир гаскәрләренең башлыгы була.
1798 елда архитектор Николай Львов проекты буенча, Мальтия ордены Приорын урнаштыру өчен, Гатчина символларының берсенә әверелә.
1801 елда Павел I үтерелгәннән соң Гатчина аның тол хатыны, императрица Мария Федоровнага күчә. Аннан соң шәһәрнең хуҗалары - Россия императорлары — Николай I,Александр II, Александр III. 1853 елда Гатчина аша Варшавага төзелә торган тимер юл үтә.
1881 елда Россия империясендә беренче тапкыр Гатчинда электр тышкы яктырту барлыкка килә (башта император сарае каршындагы плац яктыртыла).
1900 елда Парижда узган Бөтендөнья күргәзмәсендә Гатчина Россиянең кече шәһәрләренең иң төзеклесе дип табыла.
1910 елда Гатчинда Россиядә беренче хәрби аэродром төзелә, Россиядә беренче һава йөзү мәктәбе эшли башлый; Гатчиндагы очышларны Петр Нестеров, Лидия Зверева һәм башка танылган очучылар ясый.
1917 елның 1 мартында Гатчинода көнбатыш авиация батальонында восстание күтәрелә, нәтиҗәдә сарай идарәсе бетерелә, ә аны Петроград Советының Гатчина район комитеты алыштыра. 1917 елның 24 октябрендә (6 ноябрь) шәһәрдә хакимият хәрби-революцион комитетка күчә. Керенский — Краснов чыгышы барышында (26 октябрь (8 ноябрь) — 31 октябрь (13 ноябрь) 1917 ел) шәһәр революцион Петроградка килгән гаскәрләрне берничә көнгә кулга ала.
1919 елда Гатчина генерал Юденич белән Кызыл армия арасындагы ак гаскәрләр арасындагы каты сугышлар вакытында алына.
Гатчинны Юденич гаскәрләреннән азат итү истәлегенә һәм хәрби эшләр буенча Халык Комиссары — Рккның фактик баш командующие л.д. Троцкий хөрмәтенә Гатчин шәһәре 1923 елда Троцк дип үзгәртелә.
Троцк шәһәре, үз чиратында, 1929 елда Красногвардейск дип үзгәртелгән, 1926 елдан алып 1939 елга кадәр Колпан фин милли авыл Советының административ үзәге булган. Авыл советы халкы: финнар-2973, руслар-643, башка милләтләр. Рәсми административ тел - фин теле була. Милли Совет 1939 елның язында бетерелә.
1944 елның 23 гыйнварында СССР Югары Советы Президиумы карары белән Ленинград оешмалары үтенече дип Гатчинга үзгәртелә. Өч көн узгач, 1944 елның 26 гыйнварында, авыр сугышлардан соң, шәһәр совет гаскәрләре тарафыннан азат ителә. Ә 27 гыйнвар Ленинград блокадасын өзү көне булды һәм беренче тапкыр Ленинградта бәйрәм салюты белән билгеләп үтелә.
Сугыштан соңгы чорда шәһәр торгызыла. Анда яңа торак микрорайоннар, сәнәгать предприятиеләре, атом-төш физика институты барлыкка килә. 1985 елда Гатчина Сараеның беренче төзекләндерелгән заллары ачыла. 1999 елда «Россиянең иң төзек шәһәре» Бөтенроссия конкурсы нәтиҗәләре буенча Гатчина 100 мең кешегә кадәр булган шәһәрләр арасында беренче урынга лаек була.
2010 елга кадәр Гатчина тарихи җирлек статусына ия була, әмма РФ Мәдәният министрлыгының 2010 елның 29 июлендәге 418/339 номерлы боерыгы белән шәһәр әлеге статустан мәхрүм ителә.
2015 елда Гатчинга «хәрби дан шәһәре» дигән мактаулы исем бирелә.
Халык
үзгәртү| Халык саны | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1838 | 1840 | 1856[2] | 1860 | 1862 | 1893 | 1897[2] | 1920 | 1923[2] | 1926[2] |
| 3000 | ↗5400 | ↘5200 | ↗9200 | →9200 | ↗14 500 | ↗14 824 | ↘14 087 | ↗15 793 | ↗16 600 |
| 1931[2] | 1935 | 1939[2] | 1943 | 1944 | 1959[3] | 1967 | 1970[4] | 1973[2] | 1976[2] |
| ↗19 000 | ↗38 700 | ↘38 000 | ↘22 000 | ↘2500 | ↗36 725 | ↗53 000 | ↗63 292 | ↗68 000 | ↗73 000 |
| 1979[5] | 1982[2] | 1986[2] | 1989[6] | 1992 | 1996[2] | 1997[2] | 1998[2] | 2000[2] | 2001[2] |
| ↗75 153 | ↗77 000 | ↗80 000 | ↘79 714 | ↗80 900 | ↗81 000 | ↗81 800 | ↘81 400 | ↗81 800 | ↘81 700 |
| 2002[7] | 2003[2] | 2005[2] | 2006 | 2007[2] | 2008[2] | 2009 | 2010[8] | 2011[2] | 2012[9] |
| ↗88 420 | ↘88 400 | ↗88 500 | ↗88 800 | ↗89 100 | ↗89 900 | ↗90 100 | ↗92 937 | ↘92 900 | ↗93 843 |
| 2013[10] | 2014[1] | ||||||||
| ↗95 135 | ↗95 860 | ||||||||
Милләтләр (2010): урыслар (93,0%), украиннар (2,0%), белоруслар (1,0%).[11][12]
Тышкы сылтамалар
үзгәртүИскәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года. әлеге чыганактан 2014-08-02 архивланды. 2014-08-02 тикшерелгән.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 Народная энциклопедия «Мой город». Гатчина. әлеге чыганактан 2014-06-01 архивланды. 2014-06-01 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 года. Численность городского населения. әлеге чыганактан 2011-08-22 архивланды.
- ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более. әлеге чыганактан 2012-02-03 архивланды.
- ↑ Всероссийская перепись населения 2010 года. Ленинградская область. әлеге чыганактан 2014-08-10 архивланды. 2014-08-10 тикшерелгән.
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года. әлеге чыганактан 2014-05-31 архивланды. 2014-05-31 тикшерелгән.
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). әлеге чыганактан 2013-11-16 архивланды. 2013-11-16 тикшерелгән.
- ↑ 2010 елгы җанисәп алу базасы., archived from the original on 2017-11-11, retrieved 2014-12-06
- ↑ Милләтне әйтмәгән кешеләрне исәпләмичә
Чыганаклар
үзгәртү- Столетие города Гатчины / Под ред. С. И. Рождественского. — Гатчина, 1896.
- Рузов Л. В., Яблочкин Ю. Н. Гатчина. Исторический очерк. — Л.: Лениздат, 1959. — 272 с. — (Города Ленинградской области). — 5000 экз.
- Пирютко Ю. М. Гатчина. Художественные памятники города и окрестностей. — 2-е изд., испр. и доп. — Л.: Лениздат, 1979. — 144 с. — 50 000 экз.
- Ёлкина А. С. Гатчина. — Л.: Художник РСФСР, 1980. — 160 с. — (Памятники городов России). — 50 000 экз.
- Старая Гатчина (сборник статей) /Сост. А. В. Бурлаков. — СПб.: Лига, 1996. — 304 с. — 3000 экз. — ISBN 5-88663-003-3.
- Галкин А. К. Предтечева рука в Гатчине: от императора Павла до митрополита Вениамина (1799—1919 гг.) // Императорская Гатчина. Мат-лы научн. конф. СПб., 2003. С. 63-72.
- Кючарианц Д. А., Раскин А. Г. Гатчина: Художественные памятники. — 3-е изд. — СПб.: Лениздат, 2005. — 384 с. — (Петербургская коллекция). — 3050 экз. — ISBN 5-289-02140-X.