Аю табаны
Аю табаны (аконит, аю көпшәсе, бүре буган уты, лат. Aconitum L., 1753[1][2]) — казаякчалар гаиләлегеннән (Ranunculaceae) агулы күпъеллык үсемлекләр ыругы.
Аю табаны | |
![]() | |
Халыкара фәнни исем | Aconitum L., 1753[1][2] |
---|---|
Таксономик ранг | ыру[1] |
Югарырак таксон | испәрәкчәләр[d] |
Таксонның халык атамасы | Monkshood[3], آقونيطن, Akonit, Айыутабан, Боцікі, расліны, Самакитка, Acònit, oměj, Stormhat, Eisenhut, Ακόνιτο, Akonito, Acónito, اقونیطون, Ukonhatut, Acainít, बच्छनाभ, Črijki, Sisakvirág, Ընձախոտ, Akonito, Aconito, トリカブト属, ტილჭირი, Уқорғасындар, 바곳속, Çirnûkê gur, Уу коргошун, Kurpelė, Едич, विष, Monnikskap[4], Hjelmar, Hjelmslekta, ਅਤੀਸ, Qheudleu, Tojad, Acônito, Аконит, Борец, Jedić, prilbica, Једић, Poatermutse (Aconitum), Stormhattssläktet, ఎకోనిటమ్, Kurtboğan, Аконіт, تاج الملوک, Chi Ô đầu һәм 乌头属 |
Җимеш төре | капчыкча[d] |
GRIN URL | npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomygenus.aspx?id=112[5] |
![]() |
Таралулар һәм төрләрҮзгәртү
300 гә якын төре Төньяк ярымшарның уртача поясында таралган. Татарстанда бер төре – биек аю көпшәсе очрый[6].
ИскәрмәләрҮзгәртү
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Линней К. Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium — 5 — Стокһолм: 1754. — doi:10.5962/BHL.TITLE.746
- ↑ 2,0 2,1 Linnaeus C. Species Plantarum: Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas — 1753.
- ↑ АКШ авыл хуҗалыгы министрлыгының үсемлекләр базасы
- ↑ Nederlands Soortenregister
- ↑ GRIN үсемлекләр таксономиясе
- ↑ Татар энциклопедиясе: 6 томда / Баш мөхәррир М.Х.Хәсәнов, җаваплы мөхәррир Г.С.Сабирҗанов. — Казан: «ТР ФАнең Татар энциклопедиясе институты» дәүләт учреждениясе, 2008. 1 т.:А-В. — 259 б.