Алвис Херманис
Алвис Херманис (лат. Alvis Hermanis, 27 апрель 1965 ел) — латыш театр режиссеры, Рига Яңа театрының сәнгать җитәкчесе.
Алвис Херманис | |
---|---|
Туган | 27 апрель 1965[1][2] (59 яшь) Рига, Латвия Совет Социалистик Республикасы, СССР |
Ватандашлыгы | СССР Латвия |
Һөнәре | театр режиссеры, актёр, сәхнә бизәүче |
Биографиясе
үзгәртүАлвис Херманис 1965 елның 27 апрелендә Латвия ССРның Рига шәһәрендә журналист һәм публицист Вольдемар Херманис гаиләсендә туган.
Унбиш яшенә кадәр Риганың «Динамо» хоккей клубының спорт мәктәбендә шөгыльләнә, аннары сәламәтлеге аркасында аны калдырырга мәҗбүр була.
ВЭФ заводының мәдәният сараенда Роберт Лигерс (1981-1982) җитәкчелегендәге «Ригас пантомима» үзешчән ансамбль студиясенә йөри. Рига киностудиясе янындагы халык театры студиясен (1985, педагоглары Арнольд Лининьш һәм Айнур Матис) белем ала. 1984-1988 елларда Я. Витоп исемендәге Латвия дәүләт консерваториясендә (педагоглары М. Кимел, Э. Фрейбергс, И. Адерманис, М. Тенисонс) белем ала.
Яңа Рига театры сәхнәсендә 1987 елдан — Франц Кафканың «Процесс» романы буенча студентлар сәхнәләштерүе.
Кинодагы актерлык эше
үзгәртү- 1987 — хатын һәм кыргый кабан белән фото (реж. А. Криевс, Рига киностудиясе) — Карлис Валдерс
- 1988 — Көз, Чертаново... (реж. И. Таланкин, Мосфильм)
- 1988 — Латышлар? (реж. Г. Земель, Рига киностудиясе) — Тарасик-Август
- 1989 — Язмышкай (реж. А. Фрейманис, Рига киностудиясе)
- 1991 — Еваның оҗмах бакчасы (реж. А. Криевс, Рига киностудиясе)
- 1992 — Фиргавен уйлап табучы (реж. Г. Земель, Казакъстан)
- ? — Morfinists (реж. И. Хольштейн, телефильм)
Спектакльләр куюы
үзгәртү- 2002 — Н. В. Гоголь. «Ревизор» («Балтыйк йорты» — 2002 фестиваленең Л. Попов исемендәге Пресса призы)
- 2003 — «Озын гомер» (Риганың Яңа театры, «Балтыйк йорты» — 2006 фестиваленең Тамашачы призы)
- 2004 — «Латыш тарихы» (Риганың Яңа театры)
- 2008 — Ф. М. Достоевский буенча «Идиот». Шаушпильхауз (Цюрих).
- 2006 — «Латыш мәхәббәте» (Риганың Яңа театры)
- 2006 — Татьяна Толстой буенча «Соня» («Балтыйк йорты» — 2008 фестиваленең Тамашачы призы)
- 2007 — «Тынычлык авазы» (Berliner Festspiele һәм Риганың Яңа театры)
- 2008 — «Шукшин хикәяләре» (Дәүләт милләтләр театры)[3]
- 2009 — Трейси Леттсның «Август, Осейдж» пьесасы буенча «Гаилә». Бургтеатр (Вена).
- 2012 — Бернд Алоис Циммерманның «Солдатлар» операсы. Зальцбург фестивале
- 2013 — Харрисон Бёртуистлның «Гевеин» операсы. Зальцбург фестивале.
- 2014 — Джузеппе Вердиның «Трубадур» операсы. Зальцбург фестивале
- 2015 — Леош Яначек. «Енуфа». Болоньядагы Комунале театры
- 2015 — «Бродский/Барышников». Риганың Яңа театры
- 2015 — Гектор Берлиоз. «Фаустны шелтәләү». Париж милли операсы
- 2016 — Джузеппе Верди. «Ике Фоскари».Ла Скала.
- 2016 — Рихард Штраус. «Данаиның мәхәббәте». Зальцбург фестивале.
- 2016 — Джакомо Пуччини. «Мадам Баттерфляй». Ла Скала.
Бүләкләре
үзгәртү- Аурупаның югары театраль бүләк лауреаты — «Яңа театраль чынбарлык» номинациясендә «Аурупа — театрга» премиясе
- «Алтын битлек» премиясе (2010, иҗади төркем составындагы «Шукшин хикәяләре» спектакле өчен)
- Өч йолдыз ордены кавалеры
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Munzinger Personen
- ↑ Пиджак с чужого плеча. В Театре Наций Алвис Херманис поставил рассказы Шукшина «Российская газета» № 4798 от 25 ноября 2008 г.
Сылтамалар
үзгәртү- рецензия «Шукшин хикәйәләре» спектакленә.
- Латыш режиссеры Херманис спектакленә килгән Путинды тәнҡитләй: «Ул үҙен ирҙәрсә тотманы». ВИДЕО