HEOS-1
HEOS — 1 (Highly Eccentric Orbit Satellite) — 1968 елның 5 декабрендә кояш җилен һәм планеталар арасындагы магнит кырын өйрәнү өчен Канаверал борыны космодромыннан Дельта ракета-ташучысы белән җибәрелгән җирнең Европа ясалма иярчене.
| HEOS-1 | |
| Юл башы | SLC-17[d][1] |
|---|---|
| Йөртүче ракета | Тор-Дельта[d][1] |
| Галәми кораб очыру датасы | 5 декабрь 1968[1] |
Тарих
үзгәртүЭшләнмәләр
үзгәртүСпутник Европа тикшеренү оешмасы ESRO җитәкчелегендә берничә фәнни институт тарафыннан эшләнгән. Спутникның төп подрядчысы булып немец компаниясе Junkers чыгыш ясый. Шулай ук Германиядән Flugzeug — und Motorenwerke, Бөекбританиядән Lockheed Aircraft Germany, BAC, Бельгиядән ETCA, Франциядән Snecma актив роль уйный.
Фәнни программа әзерләүчеләр:
- Макс Планк җәмгыятенең Физика институты
- Империя көллияте
- Милан университеты
- Сапиенц Университеты
- Бари политехник университеты
Баштагы этапларда спутник шулай ук HEOS-A буларак билгеле булган
Орбитасы
үзгәртүФәнни максатларын үтәү өчен аппаратка югары эллиптик орбитага югары Апогей биеклеге белән чыгарга кирәк була. Апогейның биеклеге айга кадәр араның яртысыннан артыгы һәм 227 099 км тәшкил итә.моннан тыш, орбита параметрлары, ай һәм кояшның гравитацион бозылуларына карамастан, иярчен Җир атмосферасына ким дигәндә бер ел дәвамында кермәсен өчен сайлана. Җир белән якынлашканда спутник Төньяк ярымшар аша очарга тиеш булган. Беренче 90 көн спутник эклиптика яссылыгына перпендикуляр яссылыкта булырга тиеш иде. Бу спутникның беренче өч ай эчендә ким дигәндә 24 сәгать әйләнештә баш удар дулкыныннан читтә булуына гарантия бирә[2]. Старт тәрәзәсе 1968 ел ахырында-1969 ел башында була[3].
ESROНЫҢ югары эллиптик орбитага чыгару өчен кирәкле куәттәге ракета-ташучысы булмаганлыктан, старт NASA тарафыннан башкарылган. ESRO NASA урнаштыру һәм җибәрү өчен түләгән беренче чит ил оешмасы була, ә HEOS-1 бу схема кысаларында җибәрелгән беренче спутник була[4].
Очыш
үзгәртүБеренче 16 ай очыш штат режимында уза, аннары өзеклекләр барлыкка килә башлый. 1969 елның 18 мартында HEOS-1 барий һәм бакыр оксиды белән контейнер чыгара[5][6].
1975 елдан магнит кырын тикшерү белән экспериментлар гына үткәрелә, ә телеметрия 50 % гына эшли.
1975 елның 28 октябрендә спутник Җир атмосферасына керә һәм янып бетә. 1972 елның 31 гыйнварында HEOS-2 спутнигының икенче версиясе очырыла[7].
Максат
үзгәртүHEOS-1 иярчене Кояш җиле һәм космик нурлар протоннары һәм электроннарының энергия бүленешен, юнәлешен, почмаклы бүленешен көтелгән югары Кояш активлыгы чорында өйрәнү, планеталар арасындагы магнит кыры көчәнешен үлчәү максатыннан эшләнгән[7].
Шулай ук миссия кысаларында магнит кырының көч сызыкларын күзәтү өчен ясалма Комета булдыру өчен барий оксиды һәм бакырдан ион болыты чыгарыла[5].
Төзелеш
үзгәртүАппарат диаметры якынча 130 см һәм биеклеге 70 см булган цилиндрга якын 16 кырыйлы күпкырлыдан гыйбарәт булган. Аның өстә өч аяклы ук булган, аңа магнит кыры датчиклары һәм үлчәү антенналары беркетелгән. 70 % ян өслеген кремний кояш батареяләре биләгән. Көмеш-кадмий аккумуляторы белән бергә алар барлык экспериментлар өчен 42 Вт куәте белән электр белән тәэмин иткәннәр. Спутникның өске өслеге һәм нигезе терморегуляция системасының радиатор пластиналары белән җиһазландырылган. Аппаратның торышын тотрыкландыру гироскопик эффект хисабына ирешелгән. Спутникның әйләнеше кысылган газ белән эшләүче ориентация двигательләре системасы ярдәмендә көйләнә. Ике төенчек спутникның үзәк өлешендә урнашкан. Аппарат мәгълүматлары җиргә 136—138 МГц ешлыкларда тапшырыла. Командаларны бортка тапшыру өчен 145,25 МГц ешлыгы кулланыла.
Магнит кырын үлчәү сыйфатын яхшырту өчен корпус минималь күләмдә магнит материаллары кулланып эшләнгән. Ул башлыча магний, алюминий һәм титаннан торган. Сым җепләре һәм электр чылбырлары паразит магнит кырлары барлыкка килүен киметү өчен эшләнгән.
Спутникның гомуми авырлыгы 108 кг тәшкил итә, шуларның 25 кг файдалы йөкләнеш[8][9].
Шулай ук карагыз
үзгәртүИскәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 Макдауэлл Д. Jonathan's Space Report — 1989.
- ↑ NASA - NSSDCA - Spacecraft - Details. 2021-01-21 тикшерелгән.
- ↑ Ernst A. Roth {{{башлык}}}(ингл.) // Celestial mechanics. — В. 3. — Т. 2. — С. 369–381. — ISSN 1572-9478. — DOI:10.1007/BF01235137
- ↑ chapter 2. 2021-01-21 тикшерелгән.
- ↑ 5,0 5,1 HEOS-1. 2021-01-21 тикшерелгән.
- ↑ Andrew Wilson, ESA achievements, ESA Publications Division, 2005, 202 p. (ISBN 92-9092-493-4, lire en ligne [archive]), p. 55
- ↑ 7,0 7,1 HEOS 1, 2. 2021-01-21 тикшерелгән.
- ↑ HEOS (2006-10-14). әлеге чыганактан 2006-10-14 архивланды. 2021-01-21 тикшерелгән.
- ↑ NASA: Satellites. In: Origins of NASA Names. 1976, S. 46, abgerufen am 9. September 2010 (englisch): «Under a 30 December 1966 memorandum of understanding, ESRO became the first international space group to agree to pay NASA for launchings; it would reimburse NASA for launch vehicle and direct costs of equipment and services. The first satellite orbited under this agreement, HEOS I-„Highly Eccentric Orbit Satellite“-was launched 5 December 1968.»
Сылтамалар
үзгәртү- Gunter’s Space Page: HEOS 1,2 (eng.)
- Fiche décrivant la mission HEOS
Әдәбият
үзгәртү- J. Krige et A. Russo avec des contributions de M. De Maria et L. Sebesta, A History of the European Space Agency, 1958—1987 : Vol. 1 — ESRO and ELDO, 1958—1973 (Monographie), ESA Publications Division (no SP1235), avril 2000 (ISBN 92-9092-536-1, lire en ligne [archive]) (en)