Edit Piaf

(Эдит Пиаф битеннән юнәлтелде)

Edit Piaf (Çıpçıqqay, frantsuzça Édith Piaf, çın iseme Edit Covanna Gassion, frantsuzça Édith Giovanna Gassion; 1915-1963) - Frantsiä cırçısı, aktrisa.

Edit Piaf

frantsuzça Édith Piaf
Edit Piaf
Edit Piaf
Tulı iseme Édith Giovanna Gassion
Hönäre cırçı, aktrisa
Tuu datası 19 dekäber 1915(1915-12-19)
Tuu cire Parij
Watandaşlığı Frantsiä
Ülem datası 10 oktäber 1963(1963-10-10) (47 yäş)

Anıñ mäşhür cırları: «Non, je ne regrette rien» (Bernärsä öçen ükenmim), "La Vie en rose" (Alsu töstäge tormış), Hymne à l’amour, Mon légionnaire, La Foule, Milord, Mon Dieu b L’Accordéoniste. Böten dönyada dan qazanğan.

Tärcemäi xäle

үзгәртү
 
Édit Piaf (1952).

Edit Piaf aktrisa ğailäsendä Parijda 1915 yılda tuğan. İke yıldan änise Editne taşlağan. Ätise bäläkäy Editne fäxeşxanäne totqan änisenä alıp kiterergä mäcbür bulğan. Yäş Edit bik awır şartlarda üskän.

Öç yäşlek tulğanda Edit bötenläy suqır bulğanın açıqlanğan. Äbise yäş Editne İsge Terezağa alıp kilä.

İzge Terezada bulğanda Edit kürä başlağan, aña 6 yäş tulğan.

Fäxeşxanäne totqan äbise Gasion Editne bik yaratqan, läkin bäläkäy qız şul şartlarğa yäşi almağan, şuña kürä ätise Editne üze belän Parij şähärenä ala.

Parijda ätise belän qız uramda çığışlar yasaw belän aqça eşläp tabalar: ätise akrobatik trüklar kürsätkän, Edit cırlağan.

Soñraq Edit "Juan le Pen" kabaresına cırlarğa bara.

1935 yılda Edit qızın yuğalta (meningittan ülgän), häm Elisey qırlarında (les Champs-Élysées) urnaşqan "Jernis" kabaresına cırlarğa bara.

Kabare xucası Leple Editka yaña quşamatın tapqan - Piaf, dimäk - Çıpçıqqay.

Radio Siti çığış yasağannan soñ Edit dan qazana.

Leplene ütergännän soñ, Edit kabaredan kitärgä mäcbür bulğan.

Tizdän Edit Raymon Asso belän tanışa. Yäğni Asso "Böyek Edit Piaf" obrazın buldırğan.

İkençe Bötendönya suğışında Edit Almaniädä frantsuz äsirläre aldında çığış yasağan.

Edit İv Montan, Eddi Konstanteñ, Şarl Aznavur karyerasına bik bulışqan.

1962 yılda Edit avtohäläkättä eläkkän, Editneñ ğazapların ciñeläytkän öçen morfiy qullanılğan häm Edit narkotik bäylelekkä eläkkän.

Soñğı yıllarda Amerikada, Frantsiädä küp çığışlar yasıy.

1963 yılda Edit Piaf ülgän. Per Laşez ziratında kümelgän.

  • 1936 — La garçonne
  • 1941 — Montmartre-sur-Seine
  • 1945 — Etoile sans lumière
  • 1947 — Neuf garçons, un coeur
  • 1950 — Paris chante toujours
  • 1954 — Si Versailles m'était conté
  • 1954 — French cancan
  • 1959 — Les amants de demain
  • Симона Берто. «Эдит Пиаф», Paris,Laffont, 1969 /Москва, «Искусство»,1991, 320 стр. (Воспоминания Момоны — подруги юности Эдит Пиаф).
  • Édith Piaf, by Édith Piaf and Simone Berteaut, published January 1982; ISBN 2-904106-01-4
  • The Wheel of Fortune: The Autobiography of Édith Piaf by Édith Piaf (originally written in 1958, 5 years before her death), Peter Owen Publishers; ISBN 0-7206-1228-4
  • Berteaut Simone Au bal de la chance / Robert Laffont. — 1965 (translation). — Paris: Penguin, 1958. — ISBN 978-0140036695 memoirs, written by stepsister
  • The Piaf Legend, by David Bret, Robson Books,1988.
  • Piaf: A Passionate Life, by David Bret, Robson Books, 1998, revised JR Books, 2007
  • "The Sparrow — Edith Piaf, " chapter in Singers & The Song (pp. 23–43), by Gene Lees, Oxford University Press, 1987, insightful critique of Piaf’s biography and music.
  • Marlene, My Friend, by David Bret, Robson Books, 1993. Dietrich dedicates a whole chapter to her friendship with Piaf.
  • Oh! Père Lachaise, by Jim Yates, Édition d’Amèlie 2007, ISBN 978-0-9555836-0-5. Piaf and Oscar Wilde meet in a pink-tinted Parisian Purgatory.
  • No Regrets: The Life of Edith Piaf, by Carolyn Burke, Alfred A. Knopf 2011, ISBN 978-0-307-26801-3. An in-depth and insightful look at Piaf’s life.