Wikipedia

Синил әчелеге

Синил әчелеге — төссез, җиңел хәрәкәтчән, бик тиз очып бетүчән, суда эрүчән, ачы бадәм исле агулы сыеклык. Химия сәнәгатендә һәм хәрбияттә (хәрби-сугышчан агулы матдә буларак) кулланыла.

Синил әчелеге
Химическая структура
Сурәт
Масса 27,011 м.а.б.[1]
Грозящая опасность hydrogen cyanide exposure[d]
Ачучы яки уйлап табучы Карл Вилһелм Шееле[2]
Сопряжённая кислота protonated hydrogen cyanide[d]
Бәйле нигез цианид[d]
Таутомер hydrogen isocyanide[d][3]
Химик фурмула CHN[1]
SMILES фурмуласы C#N[1] һәм [H+].[C-]#N
Ионлаштыру энергиясе 13,6 ± 0,1 электронвольт[4] һәм 13,6 электронвольт[5]
Диполь момент 2,98 дебай һәм 2,984 дебай[5]
Тыгызлык 0,000671 кубик смга ... грамм[6]
Эрү температурасы 7 ± 1 ℉[4] һәм −13,4 °C[5]
Кайнау ноктасы 78 ± 1 ℉[4] һәм 26 °C[5]
Динамик үзлелек 0,201 пывазил
Бу басымы 630 ± 1 мм.рт.ст.[4]
Әчелекнең диссоциация даимие 9,21
Сынучанлык күрсәткече 1,2675
Кабынып-китү хәрарәте −17,8 °C
Ялкынлануның түбән чиге 5,6 ± 0,1 % (V/V)[4]
Ялкынлануның югары чиге 40 ± 1 % (V/V)[4]
Куркынычсызлык классификациясе һәм билгеләнеше NFPA 704: гадәттән тыш хәлләргә җавап бирү өчен куркыныч матдәләр стандарт идентификацияләү системасы[d][7] һәм Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS)[d]
PGCH куды 0333
Кыска вакытлы тәэсир чиге 5 ± 1 mg/m³[4]
Мөмкин булган тәэсирнең уртача вакыт чиге 11 ± 1 mg/m³[4]
IDLH 55 ± 1 mg/m³[4]
Нинди таксонда бар N. tabacum[d][8], A. melanocarpa[9], E. cladocalyx[d][10], M. esculenta[d][11], L. usitatissimum[d][12], M. curranii[d][13], V. umbellata[d][13], C. ensiformis[d][13], C. gladiata[d][13], P. capsularis[d][14], T. repens[15], P. dulcis[d][16], P. armeniaca[d][16], P. persica[16], H. sapiens[d][17], E. coli[d][18], молочайные[d][11], Spongiidae[d][19], C. africana[d][13], T. semipilosum[d][15], Clostridium pasteurianum[d][20] һәм P. avium[16]
 Синил әчелеге Викиҗыентыкта

Кайбер үсемлекләрдә, кокс газында, тәмәке төтенендә бар; нейлонны, полиуретаннарны термик таркатканда бүленеп чыга.

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 hydrogen cyanide
  2. ↑ Gibb B. C. Hard-luck Scheele // Nat. Chem. / S. J. Cantrill — NPG, 2015. — ISSN 1755-4330; 1755-4349 — doi:10.1038/NCHEM.2379 — PMID:26492000
  3. ↑ ChEBI release 2021-03-01 — 2021.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0333.html
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbook — CRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
  6. ↑ https://www.aqua-calc.com/page/density-table/substance/hydrogen-blank-cyanide-coma-and-blank-gas
  7. ↑ https://cameochemicals.noaa.gov/chemical/3599
  8. ↑ Keith C. H. Modification of Tobacco Smoke — 2012. — doi:10.1007/978-1-4757-0462-4_10
  9. ↑ Hirvi T., Honkanen E. Analysis of the volatile constituents of black chokeberry (Aronia melanocarpa Ell.) // J. Sci. Food Agric. — Wiley, 2006. — ISSN 0022-5142; 1097-0010 — doi:10.1002/JSFA.2740360908
  10. ↑ JJ W., CR R., JD C. Cyanide poisoning of goats from sugar gums (Eucalyptus cladocalyx). // Australian Veterinary Journal — Wiley-Blackwell, 1985. — ISSN 0005-0423; 1751-0813 — doi:10.1111/J.1751-0813.1985.TB06041.X — PMID:4004657
  11. ↑ 11,0 11,1 Dufour D. L. Cyanide content of cassava (Manihot esculenta, Euphorbiaceae) cultivars used by Tukanoan Indians in Northwest Amazonia // Econ. Bot. — Springer Science+Business Media, 2010. — ISSN 0013-0001; 1874-9364 — doi:10.1007/BF02858929
  12. ↑ H Rosling Cyanide exposure from linseed // Lancet / R. Horton — Elsevier BV, 1993. — ISSN 0140-6736; 1474-547X — doi:10.1016/0140-6736(93)90040-N — PMID:8093772
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Laurena A. C., Ma.Jamela R. Revilleza, Evelyn Mae T. Mendoza Polyphenols, Phytate, Cyanogenic Glycosides, and Trypsin Inhibitor Activity of Several Philippine Indigenous Food Legumes // J. Food Comp. Anal. — Elsevier BV, 2002. — ISSN 0889-1575; 1096-0481 — doi:10.1006/JFCA.1994.1019
  14. ↑ Alonso-Amelot M. E., Oliveros A. A method for the practical quantification and kinetic evaluation of cyanogenesis in plant material. Application toPteridium aquilinum andPassiflora capsularis // Phytochem. Anal. — Wiley, 2002. — ISSN 0958-0344; 1099-1565 — <309::AID-PCA533>3.0.CO;2-W doi:10.1002/1099-1565(200009/10)11:5<309::AID-PCA533>3.0.CO;2-W
  15. ↑ 15,0 15,1 Tava A., Annicchiarico P. Spectrophotometer-aided evaluation of cyanogenic potential in white clover (Trifolium repens L.) // Phytochem. Anal. — Wiley, 2002. — ISSN 0958-0344; 1099-1565 — <169::AID-PCA511>3.0.CO;2-I doi:10.1002/(SICI)1099-1565(200005/06)11:3<169::AID-PCA511>3.0.CO;2-I
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Holzbecher M. D., Moss M. A., Ellenberger H. A. The cyanide content of laetrile preparations, apricot, peach and apple seeds, The Cyanide Content of Laetrile Preparations, Apricot, Peach and Apple Seeds // Journal of toxicology. Clinical toxicology — Marcel Dekker, 1984. — ISSN 0731-3810; 1097-9875 — doi:10.3109/15563658408992565 — PMID:6098693
  17. ↑ Nielsen J. B., Westerhoff H., Kell D. et al. A community-driven global reconstruction of human metabolism // Nature Biotechnology — NPG, 2013. — ISSN 1087-0156; 1546-1696 — doi:10.1038/NBT.2488 — PMID:23455439
  18. ↑ Lerman J. A., Nam H., Palsson B. Ø. et al. A comprehensive genome-scale reconstruction of Escherichia coli metabolism--2011. // Mol. Syst. Biol. / R. Aebersold — EMBO, Wiley, 2011. — ISSN 1744-4292 — doi:10.1038/MSB.2011.65 — PMID:21988831
  19. ↑ Kelly-Borges M., Scheuer P. J. Biogenetically diverse, bioactive constituents of a sponge, order Verongida: bromotyramines and sesquiterpene-shikimate derived metabolites // J. Org. Chem. — ACS, 1993. — ISSN 0022-3263; 1520-6904 — doi:10.1021/JO00076A012
  20. ↑ Hardy R. W., E Knight ATP-dependent reduction of azide and HCN by N2-fixing enzymes of Azotobacter vinelandii and Clostridium pasteurianum. // Biochim. Biophys. Acta — Elsevier BV, 1967. — ISSN 0006-3002; 1878-2434 — doi:10.1016/0005-2744(67)90114-3 — PMID:4291834
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=Синил_әчелеге&oldid=2306980